Το πιο πρόσφατο περιστατικό έρχεται από το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία στη Μελίτη, όπου για άλλη μια χρονιά, η γιορτή μετατράπηκε σε εργαλείο προπαγάνδας για ψευδομακεδονικές αφήγησεις
Γράφει ο Χρήστος Μουρτζούκος
Τα τελευταία χρόνια, παρακολουθούμε ένα γνώριμο αλλά εξαιρετικά ανησυχητικό μοτίβο στην ακριτική περιοχή της Φλώρινας. Κάτω από τον μανδύα της πολιτιστικής παράδοσης και των τοπικών εθίμων, δίνεται σε ορισμένα πανηγύρια το έδαφος, κυριολεκτικά και μεταφορικά, για να προβάλλονται μηνύματα που εξυπηρετούν αυτονομιστικές και ανθελληνικές βλέψεις.
Το πιο πρόσφατο περιστατικό έρχεται από το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία στη Μελίτη, όπου για άλλη μια χρονιά, η γιορτή μετατράπηκε σε εργαλείο προπαγάνδας για ψευδομακεδονικές αφήγησεις. Η παρουσία του Ιγκόρ Σντραβκόφσκι, στελέχους του ακροδεξιού σκοπιανού κόμματος VMRO-DPMNE, και η δημόσια δήλωσή του, σε βίντεο που κυκλοφόρησε στην γείτονα, πως «ξεκινά η έναρξη των εορτασμών για την επέτειο της εξέγερσης του Ίλιντεν», είναι μια ευθεία παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας και ωμή πρόκληση κατά της ελληνικής κυριαρχίας.
Η λεγόμενη εξέγερση του Ίλιντεν του 1903 δεν συνδέεται ούτε με τον ελληνικό πληθυσμό ούτε με τα εθνολογικά δεδομένα της Φλώρινας. Αντίθετα, αποτελούσε μια βουλγαρόφωνη απόπειρα ίδρυσης αυτόνομου κράτους στη Μακεδονία και τη Θράκη, που τότε ανήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η ιστορική αλήθεια έχει καταγραφεί από Έλληνες και ξένους ιστορικούς, και δεν μπορεί να διαστρεβλώνεται από σκοπιανά βίντεο στο TikTok και το YouTube.
Το επικίνδυνο είναι ότι οι εθνικιστές των Σκοπίων βρίσκουν υλικό για την προπαγάνδα τους στα ίδια τα ελληνικά πανηγύρια. Σλαβόφωνα τραγούδια με ξεκάθαρα αυτονομιστικό περιεχόμενο παίζονται δημόσια, χωρίς έλεγχο, χωρίς μέτρο, και χωρίς ευθύνη από τους τοπικούς φορείς. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο αισθητικό ή πολιτισμικό, είναι βαθιά πολιτικό και εθνικά επιζήμιο.
Το επιχείρημα ότι «είναι η παράδοση των παππούδων μας» δεν στέκει όταν αυτή η παράδοση μετατρέπεται σε εργαλείο στα χέρια όσων μιλούν για «μακεδονική μειονότητα» στη Φλώρινα και επιχειρούν να αναβιώσουν ανύπαρκτα ζητήματα μειονοτήτων εντός της ελληνικής επικράτειας.
Και επειδή ακούγεται συχνά το ερώτημα: «Υπάρχει μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα;» Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ. Το έχει απαντήσει η ιστορία, το έχει απαντήσει το Σύνταγμα, το έχει απαντήσει η ίδια η πραγματικότητα.
Η Φλώρινα είναι ελληνική, η Δυτική Μακεδονία είναι ελληνική, και αυτό δεν αλλάζει με τραγούδια και βίντεο. Η πολιτεία, όμως, έχει ευθύνη. Δεν είναι δυνατόν να επαναπαυόμαστε σε “πολιτιστικές ανοχές” όταν αυτές χρησιμοποιούνται από τους γείτονες για να χτίσουν αλυτρωτικό αφήγημα.
Η τοπική κοινωνία πρέπει να κατανοήσει τον ρόλο της και την ευθύνη της. Η παράδοση είναι πολύτιμη όταν ενώνει. Όταν όμως διαστρεβλώνεται και αξιοποιείται από σκοτεινά εθνικιστικά κέντρα, τότε μετατρέπεται σε δούρειο ίππο.
Επιπλέον, απαιτείται σαφής στρατηγική από το Υπουργείο Εσωτερικών, και των εξωτερικών, με ενημέρωση, εποπτεία και παρέμβαση όπου χρειάζεται. Δεν μιλάμε για απαγορεύσεις, αλλά για προστασία του εθνικού συμφέροντος. Το ίδιο ισχύει και για τα επερχόμενα πανηγύρια, όπως αυτό του Αγίου Παντελεήμονα στις 27 Ιουλίου, όπου ήδη υπάρχουν φόβοι για επανάληψη των ίδιων προκλητικών σκηνών.
Η απάντηση δεν μπορεί να είναι ούτε η αδιαφορία ούτε η καταστολή, αλλά η συνειδητοποίηση και ενεργοποίηση της πολιτείας, της αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας των πολιτών. Η Φλώρινα είναι σύνορο, ταυτότητα και ιστορική ευθύνη.