Η γερμανική αεροπορία είχε κάνει σκόνη και θρύψαλα τα θερινά ανάκτορα του Μεγάλου Πέτρου στην Αγία Πετρούπολη, ένα οικιστικό συγκρότημα χάρμα οφθαλμών, που είχε χαρακτηρισθεί και ως «ρωσικές Βερσαλλίες». Αρκεί να αναφερθούν τα 100 σιντριβάνια και τα χρυσά αγάλματα, με αναφορές στην ελληνική μυθολογία.
Μετά τον πόλεμο οι κομμουνιστές τα αναστήλωσαν με σεβασμό έως την παραμικρή τους λεπτομέρεια. Και δεν το έκανε ο Στάλιν επειδή ήταν… φιλοτσαρικός, ούτε για τουριστικούς λόγους. Εκείνη την εποχή, και στην συγκεκριμένη χώρα, δεν υπήρχε τουρισμός και δη μαζικός. Απλώς ο Στάλιν ήταν κομμουνιστής (ναι εντάξει και εγκληματίας) αλλά ήταν σοβαρός κομμουνιστής. Σεβάστηκε το αποτύπωμα της ιστορίας στη χώρα του.
Εδώ η Αριστερά αντέδρασε, με πρωτοπόρο τον ΣΥΡΙΖΑ, κύκλοι του οποίου κατήγγειλαν μέχρι και κίνδυνο… θεσμικής εκτροπής, επειδή ο Μητσοτάκης προσκλήθηκε από τον πρίγκιπα Κάρολο και επισκέφθηκε το εξοχικό ανάκτορο του Dumfries House στο Εϊρσαϊρ, προκειμένου να αποκτήσει γνώση, για ανάλογη αξιοποίηση του Τατοίου.
Φιλική στον ΣΥΡΙΖΑ εφημερίδα ανακάλυψε ότι ο Μητσοτάκης με την επίσκεψή του «Ξαναφέρνει τον Τέως από το παράθυρο». Οσο για το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα δεν ήταν βέβαια η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Κάρολο (και πως θα ισχυριζόταν κάτι τέτοιο όταν πριν τέσσερα χρόνια, την εδώ επίσκεψη Καρόλου ο Τσίπρας την είχε χαρακτηρίσει ως «ορόσημο στις διμερείς σχέσεις», ενώ η πρωθυπουργική σύντροφος χαριεντιζόταν με τον Πρίγκιπα;).
Κατήγγειλε τις «επιδιώξεις του κ. Μητσοτάκη να αποκαταστήσει τον όνομα των Γλύξμπουργκ στην σύγχρονη ελληνική Ιστορία»! Και… προειδοποίησε ότι «το νέο unfair της οικογένειας Μητσοτάκη δεν θα μείνε αναπάντητο»!
Κατά τους κομματικούς καρεκλοκένταυρους του ΣΥΡΙΖΑ, που μάλλον δεν έχουν καταλάβει τη βαρύτητα της θέσης τους, θα αποκατασταθεί το όνομα του τέως και θα ξαναγραφούν «οι πιο μελανές σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας» εάν αξιοποιηθεί και γίνει προσιτό στον λαό το Τατόι! Κατ΄ αναλογίαν δηλαδή ο Στάλιν ήθελε να αποκαταστήσει το όνομα των τσάρων. Και ο Μάο τους αυτοκράτορες της προ κομμουνιστικής Κίνας, αφού δεν έβαλε τους Ερυθροφρουρούς να ισοπεδώσουν με φουρνέλα την «Απαγορευμένη πόλη»!
Τέτοια… εφηβική ανωριμότητα σκέψης δεν υπάρχει σε ευρωπαϊκό κράτος, και θα πρέπει να ψάξουν πολύ οι πολιτικοί επιστήμονες να βρουν στο παγκόσμιο σκηνικό.
Την ίδια ώρα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, κατά παράβαση δεοντολογίας, και προκειμένου να εμπεδώσει αρχηγική παρουσία στην διελκυστίνδα της εσωτερικής διαμάχης (ενόψει εκλογής και της Κ.Ε.) αποφάσισε να επιτεθεί στον Πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη! Δεν είθισται ένας απλός βουλευτής να επιτίθεται προσωπικά σε αρχηγό κόμματος. Για τον σκοπό αυτό υπάρχει γραφείο τύπου και ο αρχηγός του κόμματος.
Βέβαια επειδή η επίδοσή του στα ελληνικά είναι χειρότερη από αυτή του Τσίπρα στα Αγγλικά (μόνος του το έχει πει), δεν κατάλαβε τι είχε δηλώσει ο Ανδρουλάκης για τη νίκη Μακρόν στις γαλλικές εκλογές. Ο Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ είχε γράψει ότι « Η Ευρώπη έχει ανάγκη από ηγέτες που κατανοούν την ανάγκη για περισσότερες κοινές πολιτικές».
Ο Ευκλείδης το «κοινές πολιτικές» το κατάλαβε ως… «κοινωνικές πολιτικές». Αναψε και κόρωσε λοιπόν, καθώς τον… έπνιγε το δίκιο, και σχολίασε, μεταξύ άλλων: «Αν ο κ. Ανδρουλάκης πιστεύει ότι η κεντρική συμβολή του Μακρόν στη γαλλική πολιτική είναι να προωθεί προοδευτικές κοινωνικές πολιτικές, προφανώς δεν έχει καταλάβει πολλά από όσα συμβαίνουν στην Γαλλία. Η Λεπέν είναι η λαϊκίστικη απάντηση στην έλλειψη τέτοιων πολιτικών… Ελπίζω ειλικρινά να μην είναι αυτό το σοσιαλδημοκρατικό όραμά του για το μέλλον. Αλλιώς ζήτω που0 καήκαμε».
Του απάντησε αμέσως το ΚΙΝΑΛ, ότι αφενός μπέρδεψε τις «κοινές πολιτικές της ΕΕ» στις οποίες κάνει αναφορά ο Ανδρουλάκης με τις «κοινωνικές πολιτικές Γάλλου Προέδρου». Τον διορθώνει επίσης για την Λεπέν, ότι δεν είναι «λαϊκίστικη απάντηση» όπως την αναφέρει, αλλά «σύμβολο της μισαλλοδοξίας και της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς».
Και ξύνει την πληγή ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζοντας: Εχουν παράδοση να ξεπλένουν την ακροδεξιά, όπως έκαναν επί σχεδόν πέντε χρόνια ο κ. Τσίπρας και η παρέα του με τον ακροδεξιό συνεταίρο τους στη διακυβέρνηση».
Αυτή η αντίθεση συνεχίστηκε με εκατέρωθεν ανακοινώσεις σε ένα αδιέξοδο «χαρτοπόλεμο».
Η απόγνωση για την αποτελμάτωση των ποσοστών τους οδηγεί σε αψυχολόγητες έως αστείες αντιδράσεις. Πιστεύουν άραγε ότι πέραν του σημερινού τους ποσοστού (που το έχουν δεδομένο αλλά δεν αρκεί), θα ελκύσουν κάποιον σοβαρό ψηφοφόρο με αυτά τα καμώματα;
Γιάννης Σιδέρης
liberal