Η απουσία του πρώην υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμένου και πρώην υπεύθυνου οικονομικού τομέα Ευκλείδη Τσακαλώτου, στο πάνελ της παρουσίασης των θέσεων του Σύριζα για την επανεκκίνηση της οικονομίας, ήταν αναμενόμενη σαν αποτέλεσμα της υποβάθμισης του στην ιεραρχία του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, αυτό ήταν μικρό κακό. Το μεγάλο κακό, είναι οι ίδιες οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο, είναι η δεύτερη φορά που ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αποκλείεται από μία κεντρική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, σχετική με την οικονομία. Είχε προηγηθεί εκείνη από την τηλεδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ με το Γενικό Συμβούλιο του ΤΧΣ για την Τράπεζα Πειραιώς, παρ’ όλο που ο ίδιος ως υπουργός Οικονομικών είχε χειριστεί την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και θα περίμενε κανείς να μετέχει στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία του κόμματος του.
Περιστοιχισμένος λοιπόν από μαθητευόμενους κομματικούς μάγους, που πιστεύουν ότι «η ανάπτυξη έρχεται μέσα από την αύξηση των μισθών», από εκπροσώπους επιμελητηρίων και επαγγελματικών ενώσεων που πιστεύουν στο κρατικό λεφτόδενδρο, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, εξήγγειλε ένα νέο προεκλογικό πρόγραμμα τύπου Θεσσαλονίκης.
Και καλά… Τα κομματικά στελέχη ελπίζουν να επανέλθουν στους υπουργικούς τους θώκους. Οι εκπρόσωποι των επαγγελματικών ενώσεων σε ποιο θαύμα ελπίζουν; Στη διαγραφή του χρέους; Στους χορούς των αγορών, πάνω στους ρυθμούς του μικρού τυμπανιστή; Στην kolotoumba του δημοψηφίσματος του 2015; Στα capital controls; Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, λέει στον καθένα αυτό που θέλει να ακούσει; Σε τι εκτιμούν ότι θα τους ωφελήσει ο εναγκαλισμός με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Χαμογελαστός και αισιόδοξος ο Αλέξης Τσίπρας, υποσχέθηκε μια σειρά μέτρων, που περιλαμβάνουν κούρεμα μέχρι 60% και ρύθμιση μέσω 120 δόσεων, του ιδιωτικού χρέους από την πανδημία. Ο ίδιος κοστολόγησε το σύνολο των προτάσεών του για την ενίσχυση της ρευστότητας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στα 5,7 δισ., εκ των οποίων 2,1 δισ. οι επιδοτήσεις και 3,6 δισ. οι απώλειες εσόδων από φόρους. Και άλλα 2,7 δισ. από τις απώλειες των ασφαλιστικών εισφορών και λοιπών αποπληρωμών.
Ωφελημένη σύμφωνα με τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η μεσαία τάξη, η οποία, για όσους δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου, είχε υποστεί τα πάνδεινα επί διακυβέρνησης Τσίπρα – Καμένου. Άλλωστε, όπως είχαν εκφράσει στην αυτοκριτική τους για την εκλογική ήττα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, η υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, ήταν αυτή που οδήγησε στη συρρίκνωση του εκλογικού τους ποσοστού.
Όμως δεν ακούσαμε με ποιον τρόπο θα καλυφθούν αυτά τα κενά από τις διαγραφές, τις ρυθμίσεις και τις επιδοτήσεις; Με επιπλέον φορολογία; Με νέο εξωτερικό δανεισμό; Διότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Το κράτος για να χαρίσει χρήματα, πρέπει από κάπου να τα βρει. Ποια θα είναι αυτή η πηγή χρημάτων;
Στο κομμάτι των υποχρεώσεων προς το τραπεζικό σύστημα, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβάνει μια σειρά από μέτρα που θα επιβαρύνουν υπέρμετρα τους τραπεζικούς ισολογισμούς, ενώ ακόμα δεν έχει καταστεί σαφές ούτε το ύψος των νέων κόκκινων δανείων που γεννήθηκαν μέσα στην κρίση. Από που θα καλυφθούν οι αναστολές πληρωμών, οι νέοι περίοδοι χάριτος, οι αναπροσαρμογές των επιτοκίων, οι επιμηκύνσεις των αποπληρωμών, οι διαγραφές μέρους των οφειλών, οι διαγραφές των τόκων υπερημερίας, το πάγωμα της τοκοφορίας, και οι λοιπές εύηχες προτάσεις;
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει την επανακρατικοποίηση των τραπεζών γι’ αυτό και προτείνει τη «νομοθέτηση σειράς παρεμβάσεων που θα επαναφέρουν το ρόλο του δημοσίου αξιοποιώντας τη συμμετοχή του μέσω του ΤΧΣ, για καλύτερο στρατηγικό σχεδιασμό υπέρ της πραγματικής οικονομίας και των πολιτών». Μια πρόταση που δε λέει τίποτα και όμως τα λέει όλα.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάργηση του νέου πτωχευτικού νόμου επαναφέρει όλες τις αγκυλώσεις, τις καθυστερήσεις και τις δυσλειτουργίες ανάμεσα στους οφειλέτες, τις τράπεζες και τους λοιπούς θεσμικούς πιστωτές. Με αυτόν τον τρόπο τίθενται σε κίνδυνο και όλες οι εγγυήσεις που έχει βάλει το Δημόσιο πάνω στις τιτλοποιήσεις των δανείων.
Ο νέος πτωχευτικός νόμος έλυσε τα βασικά προβλήματα σχετικά με τις δυσκολίες, την καθυστέρηση, το κόστος πτώχευσης των επιχειρήσεων, τη δυνατότητα παροχής δεύτερης ευκαιρίας, ή και της συνολικής ρύθμισης όλων των χρεών προς τράπεζες, Δημόσιο και Ταμεία, όταν βέβαια έχει βρεθεί ένας βιώσιμος τρόπος αναδιάρθρωσης. Αυτό σημαίνει ότι οι εταιρείες που δεν μπορούν να λειτουργήσουν θα κλείσουν και θα χρηματοδοτηθούν οι εταιρείες, που μπορούν να παράγουν ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες.
Όμως μέσα στο αλαλούμ των υποσχέσεων και της παροχολογίας της χθεσινής εκδήλωσης, βρήκαν ευκαιρία οι εκπρόσωποι των επαγγελματικών ενώσεων να αναφερθούν στην ανάγκη σωτηρίας όλων των επιχειρήσεων, ακόμα και αυτών που βρίσκονταν σε ημιθανή κατάσταση πριν από την κρίση. Ακόμα και αυτών, που δεν είχαν στην άκρη ούτε 5.000 ευρώ για να το πρόγραμμα του e-shop. Ένα ποσό που θα ελάμβαναν πίσω από το κράτος, αφού το πρόγραμμα είναι επιδοτούμενο κατά 100%. Όμως στην πραγματική οικονομία θαύματα δε γίνονται. Οι επιχειρήσεις που δεν είναι βιώσιμες, δεν μπορούν να λειτουργούν εις βάρος των άλλων.
Η απουσία ενσυναίσθησης από την πλευρά αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, η απαρίθμηση τετριμμένων εκφράσεων αρνητισμού από τους υπεύθυνους του οικονομικού επιτελείου και η συγχορδία παραπόνων και αιτημάτων έξω από κάθε πραγματική διάσταση, των εκπροσώπων των επαγγελματικών ενώσεων, συνέθεσαν ένα φιάσκο. Ένα ανακαινισμένο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, γεμάτο παροχολογία και ψεύτικες υποσχέσεις.
Το νταούλι ξανακτύπησε. Όμως οι πολίτες επιλέγουν να ταυτιστούν περισσότερο με το Ελλάδα 2.0, προσδοκώντας σε μια ανάπτυξη που θα βελτιώσει τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους. Και θυμούνται με τρόμο τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για «εμπροσθοβαρή» μέτρα ενίσχυσης από τον Μάρτιο του 2020. Αν είχαν ακολουθηθεί αυτές οι προτάσεις, δε θα είχε μείνει τίποτα όρθιο, σήμερα.
Κωνσταντίνος Χαροκόπος
liberal