Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν απαντά σε άρθρο του φασίστα Τζωρτζ Σόρος, ο οποίος δεν δίστασε να καλέσει την ΕΕ να στραγγαλίσει οικονομικά την Ουγγαρία και την Πολωνία αν δεν υποχωρήσουν στο θέμα του «κράτους δικαίου». Στην ουσία «τα λέει στην πεθερά (Σόρος) για να τα ακούει η νύφη (ΕΕ)»…]
Ο Βίκτορ Ορμπαν είναι σαφής προς την ΕΕ: «Δεν μπορούμε τον 21ο αιώνα να θυσιάσουμε την ελευθερία που κερδίσαμε τον 20ό αιώνα… Αυτό που διακυβεύεται σήμερα είναι η ελευθερία λήψης αποφάσεων, κληρονομιά της χριστιανικής μας παράδοσης»!
Πολλοί πιστεύουν ότι ο αρχηγός της κυβέρνησης μιας χώρας δεν χρειάζεται να διαλέγεται με τον Τζωρτζ Σόρος. Για αυτούς, ο Σόρος έχει διαπράξει οικονομικά εγκλήματα, κέρδισε τα χρήματά του με κερδοσκοπία*, από την καταστροφή εκατομμυρίων ανθρώπων, ακόμη και με εκβιασμό που άσκησε τουλάχιστο στις εθνικές οικονομίες. Όπως ακριβώς οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να συζητούν με τρομοκράτες, οι κυβερνητικοί ηγέτες δεν μπορούν επίσης να συζητούν με οικονομικούς εγκληματίες.
Αναγκάζομαι όμως να το κάνω σήμερα, επειδή ο Τζορτζ Σόρος, ο δισεκατομμυριούχος κερδοσκόπος ουγγρικής καταγωγής, δημοσιοποίησε τις εντολές στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε άρθρο** που δημοσιεύθηκε στις 18 Νοεμβρίου στον ιστότοπο Project Syndicate***, με το οποίο τους παροτρύνει να τιμωρήσουν σοβαρά τα κράτη μέλη που αρνούνται να ενταχθούν σε μια παγκόσμια και ενοποιημένη ευρωπαϊκή αυτοκρατορία υπό τη σημαία της ανοιχτής κοινωνίας.
Σε όλη την ιστορία, τα έθνη έδιναν πάντα δύναμη στην Ευρώπη. Αν και τα έθνη, που απαρτίζουν την Ευρώπη έχουν διαφορετική προέλευση, ενώθηκαν χάρις στις κοινές ρίζες της πίστης μας. Το πρότυπο της οικογένειας που βασίζεται στην Ιουδαϊκή-Χριστιανική παράδοση υπήρξε το θεμέλιο των κοινοτήτων μας. Είναι η χριστιανική ελευθερία που διασφάλισε την ελευθερία της σκέψης και του πολιτισμού και δημιούργησε ευεργετικό ανταγωνισμό μεταξύ των εθνών της Ευρώπης. Το ενάρετο μείγμα των διαφορών ανέδειξε την Ευρώπη, για αιώνες, κινητήρια δύναμη του κόσμου.
Όλες οι προσπάθειες ενοποίησης της Ευρώπης υπό την αιγίδα μιας αυτοκρατορίας απέτυχαν. Με βάση την ιστορική εμπειρία λέμε ότι η Ευρώπη θα γίνει και πάλι μεγάλη όταν τα έθνη της είναι επίσης μεγάλα και θα είναι σε θέση να αντιστέκονται σε κάθε αυτοκρατορική απόπειρα.
Πανίσχυρες δυνάμεις εργάζονται και πάλι για να εξαφανίσουν τα ευρωπαϊκά έθνη και να ενώσουν την ήπειρο υπό την αιγίδα μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Το δίκτυο Σόρος, που διαπερνά την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και τις πολιτικές ελίτ παντού, εργάζεται χρόνια τώρα για να κάνει την Ευρώπη ήπειρο μεταναστών. Σήμερα, το δίκτυο Σόρος και η Ανοιχτή Κοινωνία, που χρησιμοποιούνται για την προώθηση της εξάλειψης των εθνικών στελεχών, αποτελούν το μεγαλύτερο κίνδυνο που απειλεί τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι στόχοι του δικτύου είναι σαφείς: μέσω της επιτάχυνσης της μετανάστευσης, να δημιουργήσει μια ανοιχτή πολυπολιτισμική και εθνοτικά μικτή κοινωνία, να εξαρθρώσει τις εθνικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων και να τις εναποθέσει στα χέρια των παγκοσμιοποιημένων ελίτ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προβλήματα. Το 2008 χτυπήθηκε από μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, το 2015 από μια μεταναστευτική κρίση και το 2020 από μια καταστροφική πανδημία. Πριν βγει από τις προηγούμενες κρίσεις της, πρέπει να αντιμετωπίσει τις ακόμη μεγαλύτερες συνέπειες της πανδημίας του κορωνοϊού. Τα σημάδια είναι ήδη φανερά. Το δημόσιο χρέος, η ανεργία και η κατάσταση της οικονομίας φτάνουν σε κρίσιμα επίπεδα σε πολλές χώρες. Ποτέ δεν υπήρξε μεγαλύτερη ανάγκη για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και ένωση των ευρωπαϊκών εθνών για αλληλοβοήθεια.
Σε καμία απ’ αυτές τις κρίσεις, ο κερδοσκόπος που αποκαλείται φιλάνθρωπος δεν ασχολήθηκε με τα συμφέροντα των Ευρωπαίων. Κάθε φορά ενεργούσε για τα δικά του συμφέροντα. Θυμόμαστε, κατά την οικονομική κρίση, την επίθεσή του στο φιορίνι και κατά της μεγαλύτερης ουγγρικής τράπεζας καθώς και, κατά την μεταναστευτική κρίση, το σχέδιό του να επιταχύνει την εγκατάσταση, διανομή και χρηματοδότηση των μεταναστών. Τώρα, αντί της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας βοήθειας, εμφανίζεται πάλι με μια πρόταση τιμωρίας μας από τους υπόλοιπους.
Το δίκτυο με επικεφαλής τον Τζωρτζ Σόρος δεν αποφεύγει καν την ανοιχτή παρέμβαση. Θέλει να ασκήσει τη μεγαλύτερη δυνατόν πίεση στα έθνη-κράτη. Φέρνει τους λαούς της Ευρώπης τους μεν απέναντι στους δε. Τα μέσα που χρησιμοποιεί το δίκτυο είναι πολυάριθμα και ενεργά στις πιο ποικίλες σκηνές της δημόσιας ζωής. Μεγάλος είναι ο κατάλογος πολιτικών, δημοσιογράφων, δικαστών, γραφειοκρατών, πολιτικών προπαγανδιστών που εμφανίζονται ως εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών και μισθοδοτούνται από τον Τζορτζ Σόρος. Αν και ο δισεκατομμυριούχος κατηγορεί όλους τους αντιπάλους του για διαφθορά, ο ίδιος είναι ο πιο διεφθαρμένος άνθρωπος στη γη. Πληρώνει και εξαγοράζει όλους όσους μπορεί. Οσους δεν μπορεί ούτε να πληρώσει ούτε να εξαγοράσει περιπίπτουν στη δριμύτητα του τρομερού όπλου του δικτύου: δυσφήμιση, ταπείνωση, εκφοβισμός, εκμηδένιση μέσω του αριστερού τύπου.
Πολλοί γραφειοκράτες υψηλού επιπέδου στην Ένωση δρουν από συμφώνου με το δίκτυο του Τζωρτζ Σόρος για τη δημιουργία μιας ενοποιημένης αυτοκρατορίας. Επιθυμούν να εγκαταστήσουν ένα θεσμικό σύστημα με στόχο να επιβάλουν στα ελεύθερα και ανεξάρτητα έθνη της Ευρώπης έναν μοναδικό τρόπο σκέψης, έναν μοναδικό πολιτισμό, ένα μοναδικό κοινωνικό μοντέλο. Στερώντας από κάθε λαό το δικαίωμά του να αποφασίζει αυτός τη μοίρα του. Αυτός είναι ο στόχος της πρότασής τους με όνομα Κράτος Δικαίου, το οποίο ωστόσο δεν αναγνωρίζει το πρωτείο του δικαίου, αλλά αυτό του ισχυρότερου.
Οι διαφορές είναι προφανείς. Ο Σόρoς θέλει μια ανοιχτή κοινωνία, εμείς θέλουμε μια ασφαλή κοινωνία. Για αυτόν, η δημοκρατία μπορεί να είναι μόνο φιλελεύθερη, για εμάς μπορεί επίσης να είναι και χριστιανική. Για αυτόν, η ελευθερία μπορεί να εξυπηρετεί μόνο για ατομική επιβεβαίωση, για εμάς η ελευθερία μπορεί επίσης να συνίσταται στο να ακολουθούμε τη διδασκαλία του Χριστού, μπορεί επίσης να υπηρετεί τη χώρα και την προστασία της οικογένειάς μας. Η βάση της χριστιανικής ελευθερίας είναι η ελευθερία λήψης αποφάσεων. Αυτό διακυβεύεται σήμερα.
Ως κράτη μέλη που ζούμε στην ανατολική πλευρά της Ένωσης, γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει ελευθερία. Η ιστορία των εθνών της Κεντρικής Ευρώπης υπήρξε ένας αδιάκοπος αγώνας για ελευθερία ενάντια στις μεγάλες αυτοκρατορίες, για να αποσπάσουμε, μέρα με τη μέρα, από αυτές, το δικαίωμά μας να αποφασίζουμε για τη μοίρα μας. Γνωρίζουμε από εμπειρία ότι κάθε αυτοκρατορική φιλοδοξία υποδουλώνει. Ζουν ακόμα πολλοί από εμάς, της γενιάς των μαχητών της ελευθερίας – στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ από την Εσθονία έως τη Σλοβενία, από τη Δρέσδη έως τη Σόφια – που εξακολουθούν να έχουν προσωπική εμπειρία για το τι σημαίνει αντίσταση στην αυθαιρεσία, στην κυβερνητική αυθαιρεσία, και στην κομμουνιστική της εκδοχή. Εκφοβισμός, υλική και ηθική εκμηδένιση, σωματικές και νοητικές κακοποιήσεις. Δεν τα θέλουμε πια αυτά.
Οι δυτικοί ηγέτες, οι οποίοι έζησαν όλη τους τη ζωή απολαμβάνοντας την ελευθερία και το κράτος δικαίου που κληρονόμησαν, πρέπει τώρα να ακούσουν εκείνους που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και που είναι σε θέση, λόγω της εμπειρίας της ζωής τους, να κάνουν διάκριση μεταξύ του κράτους δικαίου (Rule of Law) και της βούλησης του ενός (Rule of Man). Πρέπει να αποδεχτούν ότι δεν μπορούμε τον 21ο αιώνα να θυσιάσουμε την ελευθερία που κερδίσαμε τον 20ό αιώνα.
Η μάχη υπέρ ή κατά της νέας αυτοκρατορίας των Βρυξελλών δεν έχει ακόμη κριθεί. Οι Βρυξέλλες δείχνουν να υποτάσσονται, αλλά ένα μεγάλο μέρος των εθνικών κρατών αντιστέκεται ακόμα. Εάν θέλουμε να διατηρήσουμε την ελευθερία μας, η Ευρώπη δεν μπορεί να ορκιστεί πίστη στο δίκτυο Σόρος.
Viktor Orbán
*Την Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 1992 ο Σόρος μετατρέπει σε άλλα νομίσματα 7 δις υπερτιμημένες αγγλικές λίρες (δάνειο). Μάταια η Βρετανία προσπαθεί να στηρίξει τη λίρα ρευστοποιώντας 50 δις. Τελικά χάνει 3,4 δις, βγαίνει από το Ενιαίο Νομισματικό Σύστημα, υποτιμά τη λίρα 15% και ο Σόρος αγοράζει υποτιμημένες λίρες και ξεχρεώνει το δάνειό του! Τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά νομίσματα υποτιμώνται το ένα μετά το άλλο.
** Η κατακλείδα του άρθρου του έχει ως εξής: «Η ΕΕ δεν έχει την πολυτέλεια να συμβιβαστεί σχετικά με τις διατάξεις του κράτους δικαίου. Ο τρόπος με τον οποίο θα απαντήσει στην πρόκληση που θέτουν οι Orbán και Kaczyński θα καθορίσει εάν θα επιβιώσει ως μια ανοιχτή κοινωνία, στο ύψος των ιδρυτικών αξιών της». Ολόκληρο το κείμενο δημοσιεύθηκε στα ελληνικά στο euractiv
*** Το Project Syndicate είναι διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός ΜΜΕ με δίκτυο 506 πολυμέσων σε 156 χώρες. Βασίζεται κυρίως σε συνεισφορές εφημερίδων αναπτυγμένων χωρών και έλαβε επίσης επιχορηγήσεις από το Ίδρυμα Open Society (του Σόρος) και Bill και Melinda Gates. Ανάρτησε, μεταξύ άλλων, και άρθρα του πρώην γ.γ. του ΝΑΤΟ Χαβιέ Σολάνα και του Γιάνη Βαρουφάκη.
Viktor Orbán
Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος