Του Γιάννη Πανούση
Θαρσείν χρη…
Με την ομπρέλλα ανοιχτή κόντρα στον άνεμο
Θ.Βοριάς, Το τρύπιο ταβάνι
Αναρωτιέμαι για ποιό πράγμα, ποιό ιδεώδες, ποιά Πατρίδα θα αγωνίζονταν οι σύγχρονοι Έλληνες, κυρίως οι κακομαθημένοι αμφισβητίες και οι καλομαθημένοι διανοούμενοι.
Θα έδιναν άραγε τον οβολόν τους, την άνεσή τους, τον χρόνο τους για να σταθούν κάτω από τη γαλανόλευκη ή θα έβρισκαν χιλιάδες προφάσεις για να καταστούν ριψάσπιδες και ν’ αποφύγουν το ύψιστο χρέος του έλληνα πολίτη “αμύνεσθαι περί Πάτρης”;
Μεγάλα λόγια και ξύλινοι λόγοι από πολιτικάντηδες. Ιδεοληψίες και φαντασιώσεις από αρνητές των πάντων (-ένα πανί είναι η σημαία… δεν θα πεθάνουμε για μια καπιταλιστική χώρα… εγώ είμαι της εναλλακτικής θητείας και χορτοφάγος…κλπ).
Οι διάφοροι “στρατευμένοι” σε διάφορα (από ΜΚΟ μέχρι Φιλίες με δικτατορικά καθεστώτα) αρνούνται να επι-συ-στρατευθούν για την Ελλάδα.
Οι πολιτικοί κατηγορούν ο ένας τον άλλον για προδοσία, οι διεθνολόγοι για μειοδοσία, οι κομμουνιστές για ανάμειξη της CIA, ενώ οι ελίτ του Κολωνακίου ετοιμάζουν φιέστες συμ-παράστασης στην Ιστορία (sic).
Άπαντες περιμένουν μία/κάποια λύση την οποία δεν θα χρεωθούν οι ίδιοι και κυρίως η οποία (όποια κι αν είναι) θα τους επιτρέψει να συνεχίσουν να κάνουν κριτική.
Οι μετα-έλληνες της Μεταπολίτευσης και του θολού μεταδομισμού έχουν ξεχάσει τις αρετές των Ελλήνων (από την Αρχαιότητα μέχρι το 1821 και το 1940) και απλώς τις πουλάνε μισοτιμής σαν ρεπλίκες ή σαν σουβενίρ (ποιανού άραγε;), για μιά δεκάρα μικρομεσαίας επιβίωσης, στους τουρίστες στο Μοναστηράκι.
Να βγούνε από τη μακαριότητα της αξιοποίησης του κλέους των προγόνων, να εγκαταλείψουν την αμπελοφιλοσοφία στα καφενεία και τις δήθεν μάχες στις διαδηλώσεις, την αυταρέσκεια και την αυτοεπιβεβαίωσή τους;
ΟΧΙ δα…
Δεν είναι λοιπόν μόνον η Ελλάδα που τρώει τα παιδιά της.
Και τα παιδιά της τρώνε την Ελλάδα…
ΥΓ. Απορία: οι επαγγελματίες “δικαιωματίες” και οι κατά περίπτωση “αλληλέγγυοι’”με ποιάν πλευρά τάσσονται;
* Ο κ. Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη