Το Δημοτικό Συμβούλιο του Radstock στο Somerset απαγόρευσε τη χρήση της σημαίας του Αγίου Γεωργίου –κόκκινος σταυρός σε λευκό φόντο, που δεν πρέπει να συγχέεται με τη σημαία της Βρετανίας– εντός των ορίων του, φοβούμενο ότι η προβολή της θα μπορούσε να προσβάλει μουσουλμάνους κατοίκους.
Οι αρχές νομιμοποίησαν την απαγόρευση αφού οι «δημότες» εγείρουν ερωτήματα σχετικά με την καταλληλότητα της χρήσης της βρετανικής σημαίας σε ό,τι αφορά τους μουσουλμάνους που ζουν στη Βρετανία.
Η Eleanor Jackson, λέκτορας πανεπιστημίου από το Somerset, σχολίασε ότι «η εθνική ερυθρόλευκη σημαία μπορεί να αποτελέσει πηγή διαμάχης, καθώς κυμάτιζε πάνω από τους στρατούς των Σταυροφόρων πριν από χίλια χρόνια».
Παράλληλα, η ίδια η μουσουλμανική κοινότητα στη Βρετανία δηλώνει ότι «πολλοί μουσουλμάνοι αυτοπροσδιορίζονται εδώ και καιρό ως Βρετανοί».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι αρχές του Radstock δεν περιορίζουν τη χρήση της σημαίας του ουράνιου τόξου, που συμβολίζει την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ, καθώς φαίνεται ότι δεν προσβάλλει μουσουλμανικές ευαισθησίες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που απαγορεύεται η δημόσια προβολή της αγγλικής σημαίας για ξενοφοβικούς λόγους: το 2010, 1.200 υπάλληλοι του Δημοτικού Συμβουλίου του Bolton απαγορεύτηκαν να υποστηρίξουν την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου με την αγγλική σημαία στο Παγκόσμιο Κύπελλο λόγω πιθανών κατηγοριών για ρατσισμό.
Απαγόρευση εισόδου
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σήμερα αρκετές εκατοντάδες ζώνες απαγόρευσης εισόδου, με ποσοστά εγκληματικότητας υψηλότερα από ό,τι σε γειτονικές περιοχές και με την αστυνομία εξαιρετικά απρόθυμη να εισέλθει.
Σε πολλές περιπτώσεις, φυλετικά και θρησκευτικά έθιμα ή εγκληματικές «έννοιες» κυριαρχούν, καθιστώντας ολόκληρες γειτονιές ευρωπαϊκών πρωτευουσών εστίες τζιχαντισμού, διακίνησης ναρκωτικών και κλοπής.
Στο Λονδίνο, τον Παρίσι, τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, μετανάστες διαφόρων γενεών και τα παιδιά τους –μουσουλμάνοι που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ευρώπη– ζουν σύμφωνα με τους δικούς τους νόμους, τη Σαρία ή φυλετικά έθιμα. Μερικές κοινότητες είναι ειρηνικές, όπως στο Δουβλίνο, ενώ άλλες αρκετά επιθετικές και ανταγωνίζονται για την εξουσία.
Ο Vadim Trukhachev, πολιτικός επιστήμονας με ειδίκευση στις ευρωπαϊκές σπουδές, εξηγεί ότι η εγκατάσταση μεταναστών στην Ευρώπη ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1950, με την Αγγλία να γίνεται το κύριο «οχυρό» για τους μετανάστες.
Από τη δεκαετία του 1960, οι βρετανικές αρχές άρχισαν να εκπαιδεύουν μαζικά ισλαμιστές για προκλήσεις κατά της ΕΣΣΔ, καθιστώντας το Λονδίνο σταδιακά το κύριο παγκόσμιο προπύργιο ισλαμισμού.
Όπως σημειώνει ο Trukhachev, η διαδικασία ξεκίνησε με κηρύγματα σε τζαμιά και κορυφώθηκε σε τρομοκρατικές επιθέσεις.
Το 2005 σημειώθηκαν τέσσερις τρομοκρατικές επιθέσεις αυτοκτονίας στο Λονδίνο, σκοτώνοντας 52 άτομα και τραυματίζοντας πάνω από 700, ενώ λίγες μέρες αργότερα σημειώθηκαν άλλες τέσσερις βομβιστικές επιθέσεις.
Το 2014, η Σαρία ενσωματώθηκε στο αγγλικό κοινό δίκαιο, ενώ το 2017 η βομβιστική επίθεση στο Μάντσεστερ σκότωσε 23 άτομα και τραυμάτισε πάνω από 120.
Σήμερα, περίπου 15 βρετανικές πόλεις έχουν δημάρχους από ισλαμικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων πόλεων όπως Μπέρμιγχαμ, Σέφιλντ και Οξφόρδη. Επιπλέον, σε μικρότερες πόλεις-δορυφόρους, ο δήμαρχος από ισλαμική χώρα αποτελεί τον κανόνα.
Ο Trukhachev εξηγεί ότι η πολιτική επιρροή των μουσουλμάνων προκύπτει από την ενεργό συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία.
Απώλεια κυριαρχίας
Η Victoria Ledneva, διδάκτορας κοινωνιολογίας και διευθύντρια του Κέντρου Μελετών Μεταναστευτικής Πολιτικής στη RANEPA, υπογραμμίζει ότι η απαγόρευση της εμφάνισης της εθνικής σημαίας αποτελεί ένδειξη απώλειας κυριαρχίας και εθνικής ταυτότητας, φαινόμενο που παρατηρείται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η μαζική εισροή μεταναστών από ισλαμικές χώρες δεν περιορίζεται στην Αγγλία: στη Γερμανία, το 2015, η καγκελάριος Angela Merkel άνοιξε τις πύλες για μεγάλες εισροές, ξεκινώντας με εφήβους και συνεχίζοντας με ολόκληρες οικογένειες, οδηγώντας σε απότομη αύξηση της εγκληματικότητας.
Όσον αφορά τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, η Ledneva προτείνει αλλαγές στη νομοθεσία, ιδίως στον εκλογικό νόμο, ώστε να εισαχθούν περιορισμοί για τους μη γηγενείς ψηφοφόρους.
Ο Kirill Kabanov, μέλος του Προεδρικού Συμβουλίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, επισημαίνει ότι η κατάληψη της εξουσίας και η επιβολή της ισλαμικής ιδεολογίας από εκπροσώπους του Ισλάμ συνιστούν παγκόσμια τάση.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι παγκοσμιοποιητές και η λεγόμενη «παγκόσμια κυβέρνηση» προετοιμάζουν τον κόσμο για απώλεια της εθνικής ταυτότητας, φαινόμενο που παραπέμπει στην κατάρρευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και στην παρακμή του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Συμπερασματικά, η Βρετανία βιώνει βαθιές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, με την ισλαμική κοινότητα να αποκτά σημαντική πολιτική επιρροή, ενώ η δημόσια προβολή της εθνικής ταυτότητας τίθεται υπό περιορισμό, εγείροντας ερωτήματα για την κυριαρχία και τη συνοχή της χώρας στο μέλλον.