Αυτή η Οργουελική καταστολή, που καθοδηγείται από ασαφείς νόμους περί «επικοινωνιών», έχει μετατρέψει τη Βρετανία σε διεθνές ατόπημα, με τις αστυνομικές δυνάμεις να αφιερώνουν περισσότερο προσωπικό στην αστυνόμευση των απόψεων παρά στην προστασία των πολιτών.
Συγκεντρωμένα από αιτήματα Freedom of Information προς 39 αστυνομικές δυνάμεις, τα δεδομένα δείχνουν 9.700 συλλήψεις μόνο το 2024 βάσει του Communications Act 2003 και του Malicious Communications Act 1988.
Η αστυνομία της Cumbria βρέθηκε στην κορυφή της λίστας με 42.5 συλλήψεις ανά 100.000 κατοίκους — 20 φορές υψηλότερο ποσοστό από το 2.1 του Staffordshire. Έξι αστυνομικές δυνάμεις αρνήθηκαν να δώσουν στοιχεία, πράγμα που σημαίνει ότι ο πραγματικός συνολικός αριθμός είναι πιθανότατα πολύ υψηλότερος.
ΟToby Young, της Free Speech Union, το χαρακτήρισε «εθνικό σκάνδαλο» και προειδοποίησε ότι η Βρετανία γίνεται «η Βόρεια Κορέα της Βόρειας Θάλασσας».
Ο χάρτης αναδεικνύει παράλογες διώξεις, όπως η σύλληψη του κωμικού συγγραφέα Graham Linehan στο Heathrow το 2025 από πέντε ένοπλους αστυνομικούς για τρία tweets με κριτική για το φύλο.
Ένας 71χρονος πρώην αστυνομικός κρατήθηκε οκτώ ώρες επειδή χλεύασε έναν φιλοπαλαιστίνιο ακτιβιστή, με τους αστυνομικούς να χλευάζουν τα «πολύ Brexity» βιβλία του.
Επίσης, γονείς δέχθηκαν έφοδο την αυγή για «σαρκαστικά» σχολικά emails, κρατήθηκαν για 11 ώρες μπροστά στην κλαίουσα κόρη τους, χωρίς τελικά να κατατεθούν κατηγορίες.
Αυτά προστίθενται σε μια μακρά λίστα φρικαλεοτήτων: γυναίκες ανακρίνονται στο σπίτι τους για αναρτήσεις στο Facebook, άνδρες συλλαμβάνονται για παράπονα στο WhatsApp, ακόμη και ένας δημοσιογράφος της Telegraph δέχθηκε επίσκεψη για ένα tweet ενός έτους, καθώς και μια ατελείωτη λίστα άλλων υποθέσεων.
«Οργουελικές» καταστάσεις
Η Maya Thomas της Big Brother Watch προειδοποιεί ότι «η UK αποκτά δυστυχώς διεθνή φήμη ως χώρα όπου ο διαδικτυακός λόγος αστυνομεύεται με μεγαλύτερο ενθουσιασμό από τα είδη εγκλημάτων που προκαλούν στους πολίτες τη μεγαλύτερη ανησυχία».
Ο David Spencer του Policy Exchange πρόσθεσε: «Όταν οι Αρχηγοί της Αστυνομίας επιλέγουν να χρησιμοποιούν τους πεπερασμένους πόρους τους για την αστυνόμευση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αυτό σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούν αυτόν τον πόρο για την αντιμετώπιση του εγκλήματος με μαχαίρι, των σεξουαλικών αδικημάτων και των κλοπών από καταστήματα».
Για να διευκολυνθεί αυτή η καταστολή του λόγου, η κυβέρνηση άρχισε να αποφυλακίζει βίαιους εγκληματίες νωρίτερα — έως και 1.700 μέχρι τον Σεπτέμβριο 2024 — ενώ φυλακίζει ανθρώπους για «πληγωτικά λόγια». Αστυνομικοί έχουν παραδεχτεί ανοιχτά σε κάμερες σώματος ότι είναι πολύ απασχολημένοι να κυνηγούν διαδικτυακές αναρτήσεις για να διερευνήσουν διαρρήξεις.
Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, τα σχολεία στην Βρετανία διδάσκουν τώρα στους μαθητές να εντοπίζουν «εξτρεμιστικό περιεχόμενο και παραπληροφόρηση στο διαδίκτυο», μετατρέποντας τις βρετανικές αίθουσες διδασκαλίας σε χώρους εκπαίδευσης για την αυριανή αστυνομία σκέψης — κατευθείαν από το 1984 του Orwell.
Αυτό το πρόγραμμα σπουδών κινδυνεύει να καταπνίξει την περιέργεια, να προωθήσει τη διχόνοια και να οπλίσει τα παιδιά εναντίον γονέων ή συνομηλίκων για «προσβλητικές» απόψεις — διαβρώνοντας τους οικογενειακούς δεσμούς σε ένα έθνος που ήδη φυλακίζει τους ειλικρινείς.
Καθώς η Βρετανία αστυνομεύει τα pixels αντί για τους θηρευτές, και το «γκουλάγκ λόγου» του Starmer επεκτείνεται, ο Πρόεδρος Trump έστειλε μια ομάδα ελευθερίας του λόγου για να διερευνήσει τη διάβρωση των δικαιωμάτων, συναντώντας φυλακισμένους ακτιβιστές και συνδέοντας τις εμπορικές συμφωνίες με τα δικαιώματα.
Ο χάρτης είναι το αδιάσειστο στοιχείο που αποδεικνύει ότι η Βρετανία δεν αστυνομεύει πλέον το έγκλημα — αστυνομεύει τη σκέψη. Ενώ οι δρόμοι αιμορραγούν, τα πληκτρολόγια συλλαμβάνονται.
Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν η Βρετανία είναι ένα αστυνομικό κράτος, αλλά πόσο καιρό ακόμη ο βρετανικός λαός θα το ανεχθεί.