«Οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν να πείσουν τους πληθυσμούς τους ότι η Μόσχα θέλει μάχη, όχι οι ίδιοι»
Ρωσικοί κύκλοι αναφέρουν πως στην πραγματικότητα η ΕΕ δεν βρίσκεται σε πόλεμο με την Ρωσία αλλά με την νοημοσύνη των ίδιων των πολιτών της τους οποίους υποτιμά καθημερινά.
«Εδώ και εβδομάδες , οι πληθυσμοί της Ευρώπης του ΝΑΤΟ-ΕΕ έχουν υποβληθεί σε ένα μπαράζ αόριστων αλλά τρομακτικών αναφορών για θεάσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν εμφανιστεί – φαινομενικά – πάνω από διάφορα μέρη και εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων εμφανώς αεροδρομίων στη Δανία και τη Γερμανία.
Είναι άγνωστης προέλευσης και άγνωστου σκοπού. Και, αρκετά συχνά, είναι επίσης άγνωστο αν είναι καν αληθινά. Πράγματι, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η Ρωσία είναι υπεύθυνη για οποιοδήποτε από αυτά τα περιστατικά, όπως παραδέχονται ακόμη και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.
Μας ζητείται για άλλη μια φορά να εμπιστευτούμε απλώς τους πολιτικούς και τους «ειδικούς» μας.
Δηλαδή, οι ίδιοι που χρειάστηκαν μήνες για να σταματήσουν να προσποιούνται ότι η Ρωσία – παράλογα – ανατίναξε τους δικούς της αγωγούς Nord Stream το 2022.
Μέχρι και την άνοιξη του 2023, ο Γερμανός Κάρλο Μασάλα, για παράδειγμα, ο οποίος πιστεύει επίσης ότι οι «Γκίρκιν» και «Στρέλκοφ» είναι δύο διαφορετικά άτομα (όπως ο «Άγιος Βασίλης» και ο «Βασίλης» ), εξακολουθούσε να διαδίδει αβάσιμες εικασίες – στην πραγματικότητα, μια θεωρία συνωμοσίας – για μια «επίθεση με ψευδή σημαία» στον Nord Stream , δηλαδή: Ρωσία, Ρωσία, Ρωσία.
Και – ω, σύμπτωση! – επίσης πρόσφατα, η Μόσχα, μας λένε, δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει από το να ευνοήσει τους Δυτικούς πολεμιστές της πληροφορίας με τρία ακόμη περιστατικά :
μια υποτιθέμενη επίθεση ηλεκτρονικού πολέμου στο αεροπλάνο της δεσπότισσας της ΕΕ και de facto ανθύπατου των ΗΠΑ Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πάνω από τη βουλγαρική πόλη Πλόβντιφ, μια υποτιθέμενη εισβολή στον εσθονικό εναέριο χώρο και χαμηλές πτήσεις πάνω από τη γερμανική φρεγάτα Αμβούργο κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης άσκησης του ΝΑΤΟ.
Στην πραγματικότητα, αυτές οι τρεις ιστορίες μοιράζονται μόνο ένα πράγμα με την μεγάλη ιστορία με τα drone:
Δεν αντέχουν στον έλεγχο. Η υπόθεση της φερόμενης επίθεσης με GPS στο Πλόβντιβ είναι τόσο πρόχειρη.
Η εισβολή στον εσθονικό εναέριο χώρο δεν συνέβη ούτε αυτή. Λόγω μιας συμφωνίας που υπέγραψε η ίδια η Εσθονία το 1994 , δεν μπορεί να διεκδικήσει ζώνη 12 μιλίων αλλά μόνο ζώνη 3 μιλίων στην σχετική περιοχή.
Η περίπτωση της Εσθονίας είναι εξαρχής υστερική. Η συμφωνία του 1994 της στερεί ακόμη και το πιο αδύναμο πρόσχημα νομιμότητας.
Όσον αφορά το λεγόμενο βουητό του Αμβούργου, τέλος, ακόμη και Δυτικοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι παραδέχονται ότι δεν ήταν «άμεσα επικίνδυνο». Αντίθετα, παραπονιούνται, ήταν «εχθρικό και προκλητικό». Ειλικρινά: Μπου. Τι περιμένετε να διεξάγετε ασκήσεις στην πόρτα της Ρωσίας ενώ διεξάγετε έναν έμμεσο πόλεμο εναντίον της στην Ουκρανία; Μια φιλική συζήτηση μεταξύ ναυτών με ένα σκληρό ποτό;
Κι όμως, όλοι στην πολιτική του κατεστημένου του ΝΑΤΟ-ΕΕ και στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης τραγουδούν το ίδιο παλιό, κουρασμένο τραγούδι, για άλλη μια φορά, χαμηλόφωνα:
Η Ρωσία έρχεται, η Ρωσία είναι ήδη εδώ, η Ρωσία είναι παντού. Ο νέος επικεφαλής της γερμανικής υπηρεσίας κατασκοπείας – της Bundesnachrichtendienst – φαίνεται να πιστεύει ότι η δουλειά του δεν είναι να κάνει μυστικά πράγματα αθόρυβα, αλλά να ενταχθεί στη χορωδία των πανικοβληθέντων:
Έχει επίσης άυπνα οράματα των Ρώσων να επιτίθενται οποιαδήποτε μέρα τώρα . Ίσως ακριβώς κάτω από το κρεβάτι του ή έξω από το ντουλάπι του, πρέπει να υποθέσει κανείς.
Είναι σχεδόν σαν να διαβάζουν όλοι από το ίδιο υμνολόγιο, δηλαδή ένα υπόμνημα.
Και, φυσικά, το νέο κύμα αυτοπροκαλούμενου υπεραερισμού έχει αξιοποιηθεί για όλη του την αξία – πολλά, όπως σε δισεκατομμύρια ευρώ – για να δαπανηθούν ακόμη περισσότερα χρήματα σε εξοπλισμούς , συμπεριλαμβανομένου, ενδεικτικά, ενός « τείχους από μη επανδρωμένα αεροσκάφη », ενώ οι απλοί άνθρωποι υπόκεινται σε ολοένα και πιο βάναυση λιτότητα.
Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι υπάρχει μια σαφής τάση συγκέντρωσης ολοένα και περισσότερων εξουσιών στα ίδια πολιτικά κατεστημένα που δεν μπορούν να σταματήσουν να κυβερνούν τρομάζοντας και μπερδεύοντας τους ίδιους τους πολίτες τους.
Το γεγονός ότι οι ιστορίες για τα drones ήδη καταρρέουν δεν έχει καμία σημασία:
Μια δραματική γαλλική προσπάθεια -των ειδικών δυνάμεων και όλων- να εντοπίσουν μια κακόβουλη δραστηριότητα drones σε ένα δεξαμενόπλοιο, για παράδειγμα, απέτυχε παταγωδώς .
Στη Γερμανία, μια πρόσφατη θεάση ξεκαθαρίστηκε γρήγορα. Ο ένοχος; Ένας άτυχος Γερμανός ερασιτέχνης χειριστής drones που πρέπει να ζει κάτω από έναν βράχο.
Και να χαθεί η σκέψη ότι η ίδια η Ουκρανία μπορεί να έχει κάποια σχέση με αυτά τα μυστηριώδη drones!
Το καθεστώς της έχει άφθονα κίνητρα και, μέχρι τώρα, ακόμη και η Δύση έχει αναγκαστεί να αναγνωρίσει ότι είναι απόλυτα ικανή για μαζικές επιχειρήσεις δολιοφθοράς και ψέματα για να χειραγωγήσει τους Ευρωπαίους υποστηρικτές της.
Γιατί αυτή είναι πλέον ακόμη και η επίσημη ιστορία της τρομοκρατικής επίθεσης στον Nord Stream. Αλλά: η λογική σκέψη – απαγορεύεται!
Αντ’ αυτού, ας προσποιηθούμε ότι ξέρουμε ό,τι δεν ξέρουμε (Ρωσία, Ρωσία, Ρωσία!) και ας αρχίσουμε να αντιδρούμε υπερβολικά, βασιζόμενοι στην άγνοια και τον πανικό μας στην καλύτερη περίπτωση, σε μια κακόβουλη, σκόπιμη στρατηγική γνωστικού πολέμου εναντίον των χωρών μας στη χειρότερη.
Στη Γερμανία, για παράδειγμα, τόσο ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς όσο και ο υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους έχουν κάνει τον παράξενο ισχυρισμό ότι ενώ η χώρα δεν βρίσκεται (ακόμα;) σε πόλεμο, δεν βρίσκεται πλέον ούτε σε ειρήνη.
Και οι Ρώσοι έρχονται επικεφαλής στις προτιμήσεις της BND; Πιστεύει ότι η τρέχουσα ειρήνη είναι στην καλύτερη περίπτωση «παγωμένη» και – με τύμπανα – «θα μπορούσε να μετατραπεί σε έντονη αντιπαράθεση ανά πάσα στιγμή».
Τι υποτίθεται ότι σημαίνει αυτό; Υπάρχει επιτέλους κάποια άστοχη παραδοχή ότι η Γερμανία έκανε μια σκόπιμη και φρικτά αυτοτραυματική επιλογή να πολεμήσει τη Ρωσία μέσω της Ουκρανίας;
Ή μήπως αυτές οι δηλώσεις που προκαλούν φόβο έχουν ως στόχο να προετοιμάσουν το έδαφος για μια συγκεκριμένη κατάληψη της εξουσίας;
Αυτό έχει ήδη προτείνει ρητά ο Ρόντεριχ Κίζεβετερ, ένας υπερρωσόφοβος και φαντασιόπληκτος του πολέμου από το κεντροδεξιό κόμμα CDU του Μερτς:
θέλει το γερμανικό κοινοβούλιο να κηρύξει το λεγόμενο «Spannungsfall», κυριολεκτικά «κατάσταση έντασης». Στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, για παράδειγμα στη σημαντική εφημερίδα Welt , οι συνήθεις πολεμιστές της πληροφορίας ήδη ενισχύουν το μήνυμα του Κίζεβετερ.
Και – μια ακόμη εντυπωσιακή σύμπτωση – μια πρόσφατη στρατιωτική άσκηση με την ονομασία « Red Storm Bravo », στο Αμβούργο, μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Γερμανίας, ήταν αφιερωμένη στο cosplaying του «Spannungsfall» – με μέγιστη δημοσιότητα.
Οι συνέπειες της έναρξης μιας «Spannungsfall» – ενός είδους επίσημης προπολεμικής θητείας – είναι σύνθετες και σοβαρές:
Η αόριστης διάρκειας, υποχρεωτική και καθολική στρατιωτική θητεία είναι μόνο μία από αυτές· ο στρατός μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο εσωτερικό· οι πολίτες μπορούν να επιστρατευτούν για εργασία· τα πολιτικά δικαιώματα περιορίζονται οδυνηρά· όσοι ασκούν κριτική στην κυβερνητική πολιτική, στο ΝΑΤΟ ή στην ίδια την «Spannungsfall» μπορούν να πειστούν ακόμη χειρότερα από το συνηθισμένο.
Τέλος, αλλά εξίσου σημαντικό, η «Spannungsfall» επιτρέπει στην κυβέρνηση να αναβάλει ή να επηρεάσει με άλλο τρόπο τις εκλογές.
Στη Γερμανία, θα ήταν ένα ιδανικό μέσο για τα παραδοσιακά κόμματα να αναβάλουν τουλάχιστον τις συνέπειες της δικής τους αποτυχίας, της αντιδημοτικότητας και της παρακμής, αφενός, και την άνοδο των αμφισβητιών στη λεγόμενη «λαϊκιστική» νέα δεξιά και αριστερά, αφετέρου.
Ο Καρλ Σμιτ, η γερμανική εκδοχή του Νικολό Μακιαβέλι του 20ού αιώνα – εξαιρετικά έξυπνος, αδίστακτα ρεαλιστής και ηθικά αμφισβητήσιμος – όρισε την απόλυτη πολιτική εξουσία ως την ικανότητα κήρυξης κατάστασης εξαίρεσης.
Στην ουσία, η λογική του Σμιτ ήταν απλή: ζούμε μαζί έχοντας κανόνες· επομένως, η εξουσία που υπερισχύει όλων των άλλων είναι να αποφασίζει πότε αυτοί οι κανόνες δεν ισχύουν .
Ο Σμιτ εξήγησε τα άκρα. Στην πραγματικότητα, οι κυβερνήσεις δεν καταργούν όλους τους κανόνες μονομιάς. Γιατί θα έπρεπε; Για να απελευθερωθούν και να γίνουν ακόμη λιγότερο υπόλογοι από το συνηθισμένο, προχωρούν ύπουλα και σταδιακά.
Δεν χρειάζεται να διατυμπανίζουν μια κατάσταση εξαίρεσης στην καθαρή της μορφή, όλα ή τίποτα. Γιατί να τρομάζουμε άσκοπα τους υπηκόους και, ίσως, να προκαλούμε αντίσταση;
Αντίθετα, αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι η επίκληση μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης – είτε απλώς επινοημένης είτε υπερβολικά υπερβολικής – για να δικαιολογηθεί η υπονόμευση των δικαιωμάτων των πολιτών, πρώτα λίγο και μετά πολύ, ενώ παράλληλα ενισχύονται οι ανεξέλεγκτες εξουσίες των ηγεμόνων και των γραφειοκρατών τους.
Ας το πούμε ως η τακτική σαλαμοποίησης του δυτικού φιλελευθερισμού.
Η επιτάχυνση της κατάστασης εξαίρεσης σε εύχρηστες δόσεις – αυτή είναι επίσης η πιο εύλογη εξήγηση για την πρόσφατη μεγάλη τρομοκρατία με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Ευρώπη του ΝΑΤΟ-ΕΕ. Μια ακόμη φάση στην πολυετή εκστρατεία γνωστικού πολέμου τύπου «ο Πούτιν θα σε βάλει σε κίνδυνο » που διεξάγουν τα δυτικά κατεστημένα και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης στους συμπολίτες τους, η μεγάλη τρομοκρατία με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη εξυπηρετεί τον γενικό σκοπό της προώθησης ακόμη περισσότερου πανικού για μια υποτιθέμενη επικείμενη ρωσική επίθεση σε κράτη του ΝΑΤΟ.
Οι τεχνικές για την κλιμάκωση του πολεμικού τρόμου είναι ανέντιμες και επαναλαμβανόμενες, αλλά εξαιρετικά ανεπτυγμένες.
Όπως μας είπε ένας υψηλόβαθμος στρατηγός του ΝΑΤΟ , ο στόχος τους δεν είναι απλώς να χειραγωγήσουν «τι σκέφτονται οι άνθρωποι».
Αυτό, στη γλώσσα του ΝΑΤΟ, θα ήταν απλή προπαγάνδα και απλώς τόσο παλιομοδίτικη.
Αντίθετα, η πιο σύγχρονη προσέγγιση είναι η «εκμετάλλευση των τρωτών σημείων του ανθρώπινου νου» για να επηρεάσουν «τον τρόπο» που σκέφτονται οι άνθρωποι.
Στοχεύοντας στο «ανθρώπινο κεφάλαιο» – ναι, αυτό είμαστε εμείς, όλοι μας – «από το άτομο μέχρι τα κράτη, μέχρι τους πολυεθνικούς οργανισμούς, σε όλη την καθημερινή ζωή».
Σύμφωνα με τα λόγια του Γιόνας Τόγκελ, ενός από τους λίγους Δυτικούς ειδικούς που τολμούν να παρατηρήσουν τον δυτικό πληροφοριακό πόλεμο, «είναι χειρότερος από ποτέ»».