Παρά αυτή την κρίση, οι πρόσφυγες έχουν τη δυνατότητα να αποκτούν κοινωνική στέγαση σε μόλις 14 εβδομάδες, ενώ οι ντόπιοι πολίτες πρέπει να περιμένουν μέχρι και 12 χρόνια.
Σήμερα, καταβάλλονται προσπάθειες για να διορθωθεί αυτή η αδικία με την κατάθεση ενός νέου νομοσχεδίου, αλλά το Συμβούλιο της Επικρατείας, το ανώτατο νομικό συμβουλευτικό όργανο της χώρας, επικρίνει οποιαδήποτε προσπάθεια περιορισμού της πρόσβασης στη στέγαση για τους πρόσφυγες.
Η αρχή υποστηρίζει ότι οι πρόσφυγες πρέπει να τύχουν ίσης μεταχείρισης, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα της Ολλανδίας.
Σφοδρές αντιδράσεις
Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ίση μεταχείριση αυτή τη στιγμή, και ότι οι πρόσφυγες αποκτούν πρόσβαση σε κοινωνική στέγαση χρόνια πριν από τους ντόπιους που περιμένουν στις λίστες, φαίνεται να μην απασχολεί ιδιαίτερα το Συμβούλιο της Επικρατείας, σύμφωνα με δημοσίευμα του ολλανδικού μέσου NOS.nl.
Η υπουργός που προωθεί το νομοσχέδιο, Mona Keijzer του κόμματος BBB, δηλώνει ότι δεν θα υποχωρήσει.
Το σχέδιο της Keijzer στοχεύει στη δημιουργία περισσότερης οικονομικά προσιτής στέγασης, εξασφαλίζοντας ότι οι πρόσφυγες ή οι «κάτοχοι καθεστώτος» δεν θα έχουν πλέον προτεραιότητα στη στέγαση μόνο και μόνο λόγω του καθεστώτος τους.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας υποστηρίζει ότι η πρόταση οδηγεί σε ανισότητα μεταχείρισης, κάτι που «αντιβαίνει στο Σύνταγμα».
Η αρχή συμβουλεύει την κυβέρνηση να μην καταθέσει το νομοσχέδιο στη Βουλή.
Ωστόσο, η υπουργός Keijzer δεν επηρεάζεται από τη συμβουλή αυτή. «Έτσι ακριβώς γίνεται η συζήτηση στην Ολλανδία.
Και αυτό είναι κρίμα», δήλωσε.
Σχολιάζοντας την «αντισυνταγματικότητα» της απόφασης, δήλωσε: «Το Σύνταγμα δεν είναι μαθηματικά, λέει επίσης ότι πρέπει να φροντίζω για την κοινωνική στέγαση των Ολλανδών».
Τα υπέρ και τα κατά της προτεραιότητας για τους πρόσφυγες
Το Συμβούλιο της Επικρατείας υποστηρίζει ότι οι κάτοχοι καθεστώτος έχουν «αντίξοες συνθήκες στην αγορά στέγασης», καθώς μπορούν να εγγραφούν για σπίτι μόνο αφού φτάσουν στην Ολλανδία, τοποθετώντας τους στην τελευταία θέση των λιστών αναμονής.
Παρά την πρόταση της κυβέρνησης για άλλα μέτρα στήριξης των κατόχων καθεστώτος, η αρχή θεωρεί «ουτοπικό» να αναμένονται άμεσα αποτελέσματα και τονίζει ότι «οι κάτοχοι αδειών παραμονής παραμένουν πίσω».
Η Keijzer αντεπιτίθεται, υποστηρίζοντας ότι οι Ολλανδοί πολίτες είναι αυτοί που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε μειονεκτική θέση.
Ανέφερε ότι οι κάτοχοι καθεστώτος έχουν δικαίωμα για κοινωνική στέγαση μετά από μόλις 14 εβδομάδες, ενώ οι λίστες αναμονής για άλλους αιτούντες στέγαση ξεπερνούν τα 12 χρόνια.
«Η ίση μεταχείριση των ίδιων περιπτώσεων δεν μπορεί να οδηγήσει σε ανισότητα μεταχείρισης για τους Ολλανδούς αιτούντες στέγαση», είπε.
«Οι Ολλανδοί στα είκοσι και τα τριάντα τους ζουν με τους γονείς τους στην σοφίτα ή μοιράζονται διαμέρισμα με δύο ή τρία άτομα», δήλωσε η Keijzer στο ραδιόφωνο EO τον Αύγουστο.
Η Keijzer πιστεύει ότι οι πρόσφυγες θα πρέπει να αναμένουν να βρουν στέγαση με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν και οι υπόλοιποι πολίτες, όπως για παράδειγμα, ζώντας με την οικογένειά τους ή παίρνοντας βοήθεια από τον εργοδότη τους.
«Αυτό ζητάμε και από τους Ολλανδούς αιτούντες στέγαση», είπε. Ο οργανισμός υποδοχής COA αναφέρει ότι κατά μέσο όρο το 6-10% των απελευθερωμένων μονάδων κοινωνικής στέγασης πηγαίνουν στους κατόχους καθεστώτος.
Η Keijzer δήλωσε ότι θα μελετήσει τη συμβουλή του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά παραμένει σταθερή στη θέση της, λέγοντας: «Αλλά είμαι πεπεισμένη ότι η απαγόρευση της προτεραιότητας για τους κατόχους καθεστώτος πρέπει να εισαχθεί».
Το σχέδιο του Wilders
Η πρόταση της Keijzer διαφέρει από ένα άλλο σχέδιο του ακροδεξιού κόμματος PVV, που ηγείται ο Geert Wilders, το οποίο επιδιώκει να εμποδίσει εντελώς τους αιτούντες άσυλο με άδεια παραμονής να αποκτούν έκτακτες δηλώσεις στέγασης, ακόμη και σε περιπτώσεις αστέγων ή κακοποίησης.
Ενώ το σχέδιο του PVV έχει υιοθετηθεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, η Keijzer δήλωσε ότι σκοπεύει να το διαγράψει, επειδή θεωρεί ότι είναι διακριτικό και «νομικά αβάσιμο».
Φυσικά, οποιαδήποτε σοβαρή συζήτηση για περιορισμό της μετανάστευσης απουσιάζει από τη θέση της Keijzer, παρά το γεγονός ότι η Ολλανδία έχει δαπανήσει εκτιμώμενα 400 δισεκατομμύρια ευρώ για μετανάστες μεταξύ 1995 και 2019.
Η χώρα δεν είναι η μόνη που αντιμετωπίζει κρίση στέγασης, εν μέρει λόγω των μεγάλων κυμάτων μεταναστών.
Η γειτονική Γερμανία αντιμετωπίζει επίσης το ίδιο πρόβλημα.
Το 2024, η χώρα δαπάνησε σχεδόν 17 δισεκατομμύρια ευρώ για στήριξη στέγασης, με σχεδόν τα μισά να πηγαίνουν σε ξένους, ενώ ακόμα και γραφεία μετατρέπονται τώρα σε κατοικίες για τους νεοεισερχόμενους.
Σε αρκετές συγκλονιστικές περιπτώσεις, ηλικιωμένοι μεταφέρθηκαν από τις κατοικίες τους για να κάνουν χώρο για μετανάστες.