Όταν η δύση ξυπνήσει από τις ναρκισσιστικές της ονειρώξεις ότι ένας τζιχαντιστής θα την επιλέξει σαν σύμμαχο, θα είναι πολύ αργά και θα έχουμε έναν νέο Ντμπεϊμπά στα χέρια μας, μόνο που αυτός θα είναι και εξτρεμιστής που θα θέλει να εδραιώσει τον τζιχαντισμό σε όλη τη Μέση Ανατολή.

Η επόμενη μέρα στη Συρία

Γραφεί ο Μανώλης Σκούληκας

Είναι ξεκάθαρο ότι πέρα από δυτικού τύπου στρατιωτική εκπαίδευση, οι τζιχαντιστές έχουν λάβει και εκπαίδευση σε μέσα δυτικής προπαγάνδας και επιρροής. Παρουσιάζονται σαν απελευθερωτές από την τυραννία, εγγυώνται τα δικαιώματα εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, προστατεύουν τις γυναίκες και έχουν ήδη ιδρύσει δικιά τους σκιώδη κυβέρνηση ώστε να διαδεχθούν ομαλά την γραφειοκρατία που απαιτεί ένα κράτος για να λειτουργήσει.

Οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευθούν αυτή την νομιμοφάνεια και επαγγελματική οργάνωση των τζιχαντιστών για να κρατήσουν το κράτος ενιαίο και έχουν υποδείξει στον Αλ Τζολάνι να συνεργαστεί -τουλάχιστον αρχικά- με τους προηγούμενους υπουργούς του Άσαντ για να φανεί η συνέχεια του κρατικού μορφώματος οπότε με (προφανώς χειραγωγούμενες «α λα τούρκα» εκλογές να υπάρξει κρατική συνέχεια.

Έτσι θα αναγκαστούν οι Κούρδοι να παραδώσουν τα όπλα τους και τις περιοχές τους στους «στρατιώτες του κράτους» που δεν θα είναι άλλοι από τους τζιχαντιστές, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Μετά, όπως και με τη Συμφωνά της Βάρκιζας, θα τους προδώσουν και θα έχουμε μια «δημοκρατία α λα τούρκα» αντί για ιρανικού τύπου θεοκρατία, που θα μπορει να καταπωθεί ευκολότερα από τη Δύση.

Γιατί χαιρετίζει το καθεστώς το State Department;

Η Δύση όμως θα αποδεχθεί όλη αυτή την κατάσταση μόνο αν πιστέψει ότι το νέο καθεστώς είναι δυτικού τύπου και της «κλείνει το μάτι». Το διαβόητο για την κοντοφθαλμία του, State Department χαιρετίζει το νέο καθεστώς κυρίως γιατί με την έκπτωση του Άσαντ, η Ρωσία και το Ιράν παύουν να έχουν δυνάμεις και έλεγχο στην περιοχή. Αλλά πόσο θα κρατήσει ο μήνας του μέλιτος; Οι τζιχαντιστές δεν διώχνουν ακόμα τους Ρώσους από τις βάσεις τους, πιθανώς αναμένοντας μια συμφωνία. Τα έκτροπα και οι βαρβαρότητες δεν είναι επίσημα υποστηριζόμενα αλλά ούτε και μεμονωμένα ενώ τα δείγματα γραφής του HTS στο Ιντλίμπ -όσα χρόνια το κάτεχε- κάνουν τη σημερινή εξωραϊσμένη εικόνα τους να φαίνεται απόλυτα κίβδηλη. Παράλληλα, οι Τούρκοι θα συνεχίσουν να χτυπούν τους Κούρδους όσο ακόμα περιμένουμε να κατασταλάξουν τα πράγματα και να επέμβει η Δύση για να προστατευτούν οι Κούρδοι. Όμως αυτό θα αργήσει γιατί οι δυτικοί που ακόμα ονειρεύονται καλές σχέσεις με το νέο κράτος, θα προσπαθούν να το προσεταιριστούν και να το παρουσιάσουν στους λαούς τους σαν μια νέα ελπίδα δημοκρατίας δυτικού τύπου στην περιοχή, ενώ όσοι δεν έχουν συμφέροντα στην περιοχή θα σωπαίνουν ένοχα για να μην ενοχλήσουν τις τουρκικές/μουσουλμανικές μειονότητες στη χώρα τους. Η Τουρκία θα εκμεταλλευτεί αυτό το άμεσο χρονικό διάστημα για να πάρει εδάφη στα νότια σύνορά της και να επεκτείνει τη ζώνη ανάσχεσης των Κούρδων ώστε να απομειώσει τις Κουρδικές περιοχές με εθνοκάθαρση μέσω αντιπροσώπων, είτε και η ίδια αν η αντίσταση τους φανεί ισχυρότερη από τους άτακτους τζιχαντιστές. Ήδη το βλέπουμε στο ηρωικό και πολύπαθο Κομπάνι.

Η Συρία θα διασπαστεί

Οι Αμερικάνοι δεν φαίνονται να φεύγουν από την περιοχή, αλλά ούτε και οι Ρώσοι που μπορεί να βρουν κάποια συμφωνία με το νέο καθεστώς για τη διατήρηση των βάσεων τους-κάτι που θα αποξενώσει περαιτέρω τους δυτικούς. Φυσικά η Τουρκία θα επωφεληθεί από αυτή τη διαπραγμάτευση που θα χρησιμοποιήσει για να πάρει ανταλλάγματα από τον Πούτιν και τον Τραμπ μέσω ενός ιδιότυπου ρόλου ανατολίτη εμπόρου/προαγωγού. Οι Κούρδοι μάλλον δε θα αποχωρήσουν, ούτε θα παραδώσουν τις περιοχές τους στο νέο καθεστώς υπό την υποστήριξη των Αμερικάνων και των Ισραηλινών υπό το πρόσχημα της προστασίας της κουρδικής μειονότητας και της πιθανής διατήρησης μιας ασφαλιστικής δικλείδας κατά πιθανής ανάδυσης νέων ή και παλιών εξτρεμιστικών οργανώσεων στην περιοχή. Όμως οι Αμερικάνοι δεν ενδιαφέρονται να επενδύσουν σοβαρά στην περιοχή και υποστηρίζουν αποσπασματικά-ακόμα- και τοπικά μόνο τους Κούρδους σε περιοχές που ενδιαφέρουν μόνο τους ίδιους. Οι δε Ισραηλινοί ακόμα δεν κάνουν πολλά περιμένοντας το νέο καθεστώς που λέει ότι τους είναι ευγνώμον για την ευκαιρία που του παρείχαν, και εξάλλου ούτε αυτοί είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν -ακόμα τουλάχιστον- σε ισχυρή υποστήριξη των Κούρδων.

Αν λοιπόν οι Κούρδοι δεν παραδώσουν τις περιοχές τους, οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να τους παρουσιάσουν σαν τρομοκράτες που συνεργάζονται ή καθοδηγούνται από το ΡΚΚ και ως επαναστάτες εξτρεμιστές που αντιστέκονται καταχρηστικά σε ένα νόμιμο καθεστώς που αποτελεί την συνέχεια του νόμιμου Συριακού κράτους και συνεπώς ως καθοδηγούμενους των Ισραηλινών -πιθανώς και των Αμερικάνων, ανάλογα με το πόσο θα τους πιέσει ο Τραμπ- που δεν θέλουν τη δημοκρατία και την ειρήνη στην περιοχή.

Δεν μπορει να γίνει συνομοσπονδία στην περιοχή γιατί δεν υπάρχει ενιαία στρατιωτική κυριαρχία στη χώρα, ούτε μόνο μια ξένη μεγάλη δύναμη που καθορίζει τα τεκταινόμενα στην περιοχή. Το πιο πιθανό λοιπόν είναι το κράτος να διασπασθεί-είτε νομικά είτε απλώς de facto. Το ένα κομμάτι θα είναι το Κουρδικό ανατολικά του Ευφράτη που οι Ισραηλινοί θα προσπαθήσουν να το ενώσουν με τους Δρούζους στο νότο με ένα διάδρομο μεσα στην έρημο στην ευθεία ΒΑ-ΝΔ. Το άλλο κράτος θα είναι υπό την νεα προσωρινή-μόνιμη ηγεσία των τζιχαντιστών με φερετζέ δημοκρατών -για όσο αυτός κρατήσει-και δεν θα αφήσει να δημιουργηθεί αλαουιτικό/χριστιανικό κράτος στα παράλια γιατί απλά δεν ενδιαφέρεται ποσώς για την μειονότητα αυτή, μάλλον δε βλέπει την ώρα να πάρει τη σαδιστική «εκδίκηση» του από τους αλλόθρησκους.

Σαδιστής ο Τζολάνι

Όσον αφορά δε στον Αλ Τζολάνι δυστυχώς η γλώσσα του σώματός του ενδεικνύει ότι κατατάσσεται σε μια ιδιαζόντως απεχθή υποκατηγορία της αντικοινωνικής (ψυχοπαθητικής) διαταραχής προσωπικότητας: τη σαδιστική. Αυτοί είναι άνθρωποι που έχουν όλα τα χαρακτηριστικά των αντικοινωνικών-έλλειψη ηθικών αναστολών, εγκληματική φύση, έντονη τάση για βία και εξαπάτηση. Όμως έχουν συνήθως υψηλό κατώφλι θυμού και μπορούν και συγκρατούνται οπότε μπορούν να αποπλανήσουν τα θύματά τους με ψέματα και ψυχο-συναισθηματική χειραγώγηση πολύ προηγμένης πολυπλοκότητας και αποτελεσματικότητας αναλόγως και της νοημοσύνης του σαδιστή. Απολαμβάνουν την αίσθηση παντοδύναμου ελέγχου που τους δίνει η αποπλανητική εξαπάτηση και η «υποδούλωση/υποταγή» των θυμάτων τους ενώ εξειδικεύονται στην αρχική καλή εντύπωση και σχεσιακή/συναισθηματική εξάρτηση του θύματός τους από αυτούς και στην μετέπειτα προδοσία του μέσα από συστηματική σωματική και συναισθηματική κακοποίηση, ταπείνωση και βασανιστήρια που συντηρούνται μεσα από εκφοβισμό και δημιουργία μια εντελώς ψευδούς πραγματικότητας όπου για όλα φταίει το θύμα τους που οφείλει να είναι και ευγνώμον για την μειωμένη τιμωρία που ίσως αποφασίσουν «μεγαλόψυχα» να του χαρίσουν. Το κεντρικό χαρακτηριστικό τους είναι η ανάγκη του για έλεγχο, μεσα στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η διατήρηση της καλής τους έξωθεν μαρτυρίας ώστε να μην αποκαλυφθεί το περίτεχνο σχέδιο μυστικών και ψεμάτων που έχουν υφάνει γύρω από την εγκληματική τους συμπεριφορά.

Ο Αλ Τζολάνι φαίνεται από τις κινήσεις του να έχει απόλυτο έλεγχο της συμπεριφοράς του που ενδεικνύει αυτήν την ιδιαίτερη τάση του για σαδιστικό έλεγχο. Οι καρποί των χεριών του κατά την συνέντευξη στο CNN δεν ήταν προς τα κάτω αλλά οριζόντια ενώ δεν άφηνε τη σπονδυλική του στήλη προς τα πίσω αλλά πιο μπροστά με το κέντρο βάρος του έτοιμο να σηκωθεί άμεσα σε στάση εγρήγορσης. Έτσι κάθεται άλλωστε και σε άλλες στιγμές. Όταν η δημοσιογράφος του είπε ότι είναι επικηρυγμένος με 10 εκ δολάρια, υπό την απειλή της αποκάλυψης των ψεμάτων του και με την υποψία μόνο ότι η δημοσιογράφος δεν είναι πλέον υποτακτική και ευπροσήγορη στο αφήγημά του, έκανε μια απότομη επιθετική κίνηση προς αυτήν, που φυσικά απέσυρε αμέσως. Επίσης η συγκράτησή του όταν εξηγεί στους στρατιώτες του την κατάσταση και η ικανότητά του να εμπνέει όχι μέσω συναισθήματος και εκφοβισμού, αλλά μέσω ήρεμης ηγεσίας και προσωπικής αίγλης τον κατατάσσει στη σαδιστική υποκατηγορία των αντικοινωνικών χαρακτήρων. Οπότε θα περιμένει την ώρα του και μόλις εδραιωθεί και τους έχει όλους εκεί που θέλει, τότε θα ξεκινήσει τα βασανιστήρια και το σαδισμό στο λαό του και στους γύρω του. Άλλωστε τα μισόκλειστα βλέφαρά του δείχνουν ένα άτομο που στερείται ψυχικής ζωτικότητας και έχει μια πολύ βαθιά απαισιόδοξη άποψη για τον κόσμο λόγω σοβαρών ψυχικών τραυμάτων που τον καθιστούν ξένο προς το ανθρώπινο είδος και πιο κοντινό στον πρώιμο ερπετικό εγκέφαλο που χρησιμοποιούν οι πιο ειδεχθείς εγκληματίες.

Η δύση στρουθοκαμηλίζει μέχρι να μην μπορεί πλέον να αρνηθεί το προφανές, δίνοντας του χρόνο να εδραιωθεί και να γίνει ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Εν τω μεταξύ η μόνη λύση στο τζιχαντιστικό πρόβλημα βαίνει απομειούμενη μέσα από την σχεδόν απρόσκοπτη εκδίωξη των Κούρδων από θύλακες που την επαύριο θα χυθεί πολύ αίμα για να ανακαταληφθούν. Όταν η δύση ξυπνήσει από τις ναρκισσιστικές της ονειρώξεις ότι ένας τζιχαντιστής θα την επιλέξει σαν σύμμαχο, θα είναι πολύ αργά και θα έχουμε έναν νέο Ντμπεϊμπά στα χέρια μας, μόνο που αυτός θα είναι και εξτρεμιστής που θα θέλει να εδραιώσει τον τζιχαντισμό σε όλη τη Μέση Ανατολή. Από την άλλη το κοινό περί δικαίου αίσθημα και η στοιχειώδης δημοκρατική ηθική δεν επιτρέπουν την προεξόφληση της έκβασης αυτής και η Δύση πέφτει θύμα των αρχών της -και της ναρκισσιστικής της αφέλειας- για άλλη μια φορά.

Ανάμεσα σε όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση εντός ενός διαχρονικού συνδρόμου Στοκχόλμης παπαγαλίζει τον Φιντάν – να διατηρηθεί η ενότητα της Συρίας και να παραδοθούν αμαχητί οι Κουρδικές περιοχές- αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή για την εδραίωση ενός πόλου ριζοσπαστικοποίησης στην περιοχή με την /Αίγυπτο σαν το επόμενο θύμα.

geopolitico.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *