Μια εξωφρενική δήλωση της Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού, έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις στην κοινωνία της Κύπρου, άλλα και στην Ελλάδα που η Παιδεία της ακολουθεί τον ίδιο καταστροφικό δρόμο.
Η Δέσπω Μιχαηλίδου σε δηλώσεις της σε γνωστό Κυπριακό κανάλι, επεσήμανε ότι «κανένα παιδί δεν θα εξαιρεθεί από το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης» και ουσιαστικά υποστήριξε πως τα «παιδιά δεν ανήκουν στους γονείς», περισσότερο από όσο ανήκουν στο κράτος!
«Πώς προστατεύονται τα παιδιά; Με γνώση προστατεύονται τα παιδιά. Γιατί αφήνοντάς τα στην άγνοια, απληροφόρητα, τα αφήνουμε αποδυναμωμένα, χωρίς να γνωρίζουν πού θα αποταθούν, ποιο είναι το σώμα τους, μέχρι πού τα αγγίγματα επιτρέπονται, ποιους θα πρέπει να εμπιστεύονται», είπε η κυρία Μιχαηλίδου.
Και συμπλήρωσε:
«Υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, κανένα παιδί δεν μπορεί να εξαιρεθεί από το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, επειδή οι γονείς του δεν το επιθυμούν. Δεν έχει να κάνει με τις πεποιθήσεις των γονέων. Οι γονιοί στο σπίτι τους, μπορεί να κατευθύνουν τα παιδιά τους ανάλογα με τις δικές τους πεποιθήσεις και αντιλήψεις, είναι δικαίωμα των γονιών. Αλλά είναι και δικαίωμα των παιδιών να μπορέσουν να αυτοπροστατευθούν και να τους προστατεύσουμε. Και δεν μπορεί να αφήνουμε τα παιδιά μας απροστάτευτα. Τα παιδιά δεν ανήκουν στους γονείς».
Ξεκινάμε με την παραδοχή πως τα παιδιά όντως δεν ανήκουν στους γονείς τους. Ανήκουν στον Θεό, ο οποίος είναι δωρητής κάθε ζωής. Τα παιδιά είναι ένα ανεκτίμητο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, και ο κάθε γονιός αναλαμβάνει να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού αυτό το έμψυχο δώρο που είναι σάρκα από τη σάρκα του. Κανένας άνθρωπος δεν ανήκει σε κανέναν άλλο άνθρωπο, άλλα ούτε και στο κράτος. Και αφού τα παιδιά ανήκουν στον Θεό, ο άνθρωπος θα έπρεπε να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να προστατέψει την άδολη φύση του παιδιού, έτσι όπως την έχει προικίσει ο Θεός να λειτουργεί. Όχι να καταλαμβάνεται από εωσφορική μανία για να διαφθείρει και το τελευταίο ίχνος αγνότητας που έχει απομείνει σε αυτόν τον κόσμο.
«Τα παιδιά προστατεύονται με τη γνώση», μας είπε η κυρία Μιχαηλίδου από το τηλεπαράθυρο ανάβοντας ένα… τσιγάρο στον αέρα (!) την ώρα που αράδιαζε το νεοταξικό ποίημα της, προσφέροντας σε όσα παιδιά την είδαν, τη «γνώση» πως το κάπνισμα είναι μια «ωραία» συνήθεια προς μίμηση. Εδώ δεν μπορούν να συμμαζέψουν το πάθος τους ούτε για 5 λεπτά για τις ανάγκες μιας ζωντανής σύνδεσης, και θα βάλουν σε… τάξη την επιμόρφωση των παιδιών. Γι’ αυτό λέμε και ξαναλέμε, πως χωρίς πνευματική βάση τίποτε δεν δουλεύει και τίποτε δεν καρποφορεί.
Ποιά γνώση και απο ποιούς;
Η γνώση ως απόκτηση μιας πληροφορίας, δεν είναι κάτι που οπωσδήποτε οδηγεί σε καλό. Υπάρχει καλή γνώση, υπάρχει κακή γνώση, υπάρχει και άχρηστη γνώση. Δεν είναι όλες οι γνώσεις για καλό μας. Και δεν είναι όλες οι γνώσεις κατάλληλες για όλες τις ηλικίες. Και δεν είναι όλοι οι χαρακτήρες ίδιοι, για να επεξεργάζονται την εκάστοτε πληροφορία με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει γνώση που προστατεύει, υπάρχει και γνώση που ωθεί τον αποδέκτη της σε κίνδυνο.