Του Νίκου Σταματάκη
Τι θα λέγατε αν κάποιος σας πρόσφερε να αγοράσετε ακίνητο έκτασης περίπου 3.500 εκταρίων (acres) σε μια προνομιακή τοποθεσία – μια από τις πιο εντυπωσιακές παραλίες του πλανήτη (“Navagio” – Ζάκυνθος) – για περίπου $9.000.000; Ναι, θα χρειαστείτε την έγκριση της ελληνικής κυβέρνησης για επενδύσεις εκεί, αλλά, φίλοι μου, σε λίγες ώρες πολλοί από εμάς θα είχαν σχηματίσει “επενδυτική ομάδα” για να εκμεταλλευτούν αυτήν τη μοναδική ευκαιρία … Αλλωστε, αυτή η εντυπωσιακή παραλία ψηφίστηκε το 2018 ως το πιο όμορφη στον πλανήτη από επαγγελματίες του χώρου των ταξιδίων!!
Αυτό συνέβη περίπου το 2014 όταν ένα άτομο με το όνομα Γεώργιος Χάρος πούλησε αυτήν την περιοχή σε μια λιβανέζικη εταιρεία (Pimana SA), η οποία αγοράστηκε τότε από την Al Rayyan Project Management που εδρεύει στο Κατάρ και ανήκε στον Εμίρη του Κατάρ. Το πρόβλημα ήταν ότι ο Γεώργιος Χάρος δεν ήταν ιδιοκτήτης αυτού του ακινήτου (πραγματική αξία μεταξύ 800-900 εκατομμυρίων δολαρίων!!) Και το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι, εντός του ακινήτου που “πούλησε”, βρίσκονται δύο από τα σημαντικότερα μοναστήρια της Ζακύνθου: ο Άγιος Γεώργιος των Κρημνών, όπου έζησε ο Άγιος Γερασίμος (ο προστάτης της γειτονικής Κεφαλονιάς) και η Μονή Αναφωνήτριας όπου ο προστάτης Άγιος της Ζακύνθου, ο Άγιος Διονύσιος, υπηρέτησε ως ηγούμενος! Τα μοναστήρια κατείχαν μεγάλο μέρος της “πωληθείσας” γης μαζί με περίπου 200 άτομα από κοντινά χωριά. Φυσικά, η Μητρόπολη της Ζακύνθου και μερικά άτομα πήγαν στο Δικαστήριο και κέρδισαν πολύ σημαντικές δικαστικές αποφάσεις. Ετσι, κάποιος θα σκεφτόταν λογικά, ότι μετά από αυτό το τεράστιο σκάνδαλο – το οποίο διήρκεσε πάνω από 6 χρόνια – η κυβέρνηση της Ελλάδας θα βοηθούσε την επιστροφή στην ομαλότητα.
Όμως Οχι… Αυτή είναι η Ελλάδα σε τελική ανάλυση, η χώρα των γραφειοκρατικών «θαυμάτων»… Ξαφνικά, τον Νοέμβριο του περασμένου έτους, ιδρύθηκε μια «Αναπτυξιακή Εταιρεία», που υποστηρίζεται από το Υπουργείο Τουρισμού και άρχισε να σκάβει και να διαμορφώνει τη γη που ανήκει σε ένα από τα δύο μοναστήρια!! Η Εκκλησία με τη βοήθεια ορισμένων ντόπιων ιδιοκτητών είχε τηλεδιάσκεψη με το γραφείο του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 2020, όπου η όλη κατάσταση εξετάστηκε με μεγάλη λεπτομέρεια. Από τότε, σιωπή…
Εν τω μεταξύ, ένας άλλος κλάδος της κυβέρνησης Μητσοτάκη άρχισε να εκδίδει νέους χάρτες ιδιοκτησίας γης όπου περίπου το 80% της γης των νησιών του Αιγαίου, των Ιονίων Νήσων και της Κρήτης (μεταξύ άλλων περιοχών) χαρακτηρίζονται “Δασική Γη” (που σημαίνει, σύμφωνα με το νόμο, ότι ανήκουν στην Κυβέρνηση). Η οποία κυβέρνηση με την πρώτη ευκαιρία θα αποφασίσει να “αποχαρακτηρίσει” τη γη και να επιτρέψει στους επενδυτές να την “αναπτύξουν” …
Ολοι γνωρίζαμε ότι στην Ελλάδα η διαφθορά είναι ριζωμένη βαθιά ανάμεσα στις διάφορες “μαφιόζικες” οικογένειες που εναλλάσσονται στην εξουσία και στα «συνδικάτα» που λυμαίνονται τον δημόσιο (αλλά και τον ιδιωτικό) τομέα … Αλλά εδώ πρόκειται για πρωτοφανές θράσος! Σοβαρά κ. Μητσοτάκη; Θα αφήσετε τους υπουργούς σας να πουλήσουν παράνομα ένα από τα πιο πολύτιμα κομμάτια γης; Τι θα κάνει η ηγεσία της Εκκλησίας και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος; Ο λαός της Ζακύνθου και οι Έλληνες στο εξωτερικό σίγουρα περίμεναν πολύ περισσότερα από λίγα λόγια συμπάθειας ….
Αλλά το θέμα αυτό δεν είναι αυστηρά τοπικό ζήτημα: Πολλοί από τους Έλληνες στο εξωτερικό είναι ιδιοκτήτες γης στην Ελλάδα και είναι έτοιμοι να αναλάβουν δράση. Μπορεί να μην έχουμε δικαίωμα ψήφου (και ειλικρινά δεν υπάρχει κανένας που θα ψηφίζαμε με την καρδιά μας στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή), αλλά έχουμε το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούμε και έχουμε το δικαίωμα να προσφύγουμε στο Δικαστήριο όταν παραβιάζονται τα δικαιώματά μας. Αυτή η παρανομία δεν θα περάσει!!
helleniscope.com
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ένα σημαντικό πρόσφατο άρθρο του Μητροπολίτη Δωδώνης (πρώην Ζακύνθου), Χρυσόστομου.
Ενα λαθροτσιγαράδικο γέμισε με τσιγάρα, το 1980, τη δυτική θαλάσσια περιοχή της Ζακύνθου και το κουφάρι του, σπρωγμένο από τα κύματα, εδημιούργησε το σημερινό θέαμα. Οταν το 1994, εκλέχτηκα μητροπολίτης της ιδιαιτέρας πατρίδας μου, ήταν άγνωστο το θέαμα. Η περιοχή εκείνη ήταν στοιχειωμένη από τον θρύλο κάποιων θανάτων, που άλλοι τους απέδιδαν στον καύσωνα και άλλοι σε εγκληματικές ενέργειες. Ετσι, σκέφτηκα να φωτίσω την περιοχή και, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, να εμποδίσω όποιον είχε πρόθεση να πράξει «φαύλα». Στη σκέψη μου αυτή βρήκα αρωγό τον τότε δασάρχη Ζιμπή και τις τοπικές αρχές. Εν συνεχεία, με κρατική χρηματοδότηση, διαμορφώθηκε το Πλάτωμα θέασης του Ναυαγίου και κατασκευάσθηκε το κτίριο που βρίσκεται εκεί, με άδεια πρώτα της Ναοδομίας και κατόπιν με άδεια της Πολεοδομίας, για την αλλαγή χρήσης. Η περιοχή πλέον είχε ηλεκτροφωτισμό, φύλαξη και ασφάλεια. Αρχές, λαός, επιχειρηματίες και επισκέπτες, όλοι μα όλοι, το απολάμβαναν.
Ξαφνικά κυκλοφόρησε η φήμη ότι κάτι «ψήνεται» στην περιοχή του Ναυαγίου. Μεγάλη Εβδομάδα του 2014 έσκασε η «βόμβα». Σε συμβολαιογραφείο των Αθηνών, ένας ιδιώτης, ο οποίος λίγα χρόνια νωρίτερα είχε κάνει αποδοχή διαθήκης για έκταση 79 στρεμμάτων, πούλησε σε λιβανέζικη εταιρεία 14.467,49 στρέμματα! Και θα μπορούσε να με ρωτήσει κάποιος: «Γιατί να παρεμβληθεί η Εκκλησία σε μια ιδιωτική συναλλαγή;». Προφανώς και δεν θα είχε αναμειχθεί η Εκκλησία σε μια συναλλαγή μεταξύ ιδιωτών, αλλά στην περίπτωσή μας τίθεται, εξ υπαρχής, ζήτημα ιδιοκτησίας της εν λόγω έκτασης.
Ο συγκεκριμένος ιδιώτης πωλεί μια έκταση που καταλαμβάνει ολόκληρη την ορεινή Ζάκυνθο. Παίρνει γούρμα κι άγουρα, όπως λέμε στο νησί μας. Δικά του και ξένα. Ξεπουλάει αδίστακτα παραλίες, δρόμους, καλλιέργειες, μοναστηριακές εκτάσεις, την περιουσία 200 φτωχών οικογενειών της περιοχής, όπως και ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία της πατρίδος μας: το μοναστήρι του Κάτου Αϊ Γιώργη των Κρημνών (15ος αι.), τον Ιερό Ναό «Σπηλιάς Αγίου Γερασίμου» (1554), που έχτισε με τα χέρια του ο Αγιος Γεράσιμος, το Κατοικητήριον της Υπεραγίας Θεοτόκου Αναφωνητρίας, στην περιοχή όπου μόνασε επί 54 χρόνια ο πολιούχος της νήσου μας, Αγιος Διονύσιος κ.ά.
Οπως ήταν φυσικό, η Ιερά Μητρόπολις Ζακύνθου, ως ώφειλε, κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά ενώπιον της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου (2014), αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων (2015) και αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου (2015). Στις ενέργειές της αυτές, με πρόσθετες παρεμβάσεις τους, τη στήριξαν η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, ο Δήμος Ζακύνθου, θιγόμενοι κάτοικοι της περιοχής αλλά και, κυρίως, το ελληνικό Δημόσιο.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω, εκδόθηκε η 97/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου, η οποία απέρριψε τους ισχυρισμούς του πωλητή, περί δήθεν ιδιοκτησίας του στην πωληθείσα έκταση. Επίσης, με την 20/2018 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου, ορίστηκε πραγματογνωμοσύνη σχετικά με τον προσδιορισμό της θέσης, της έκτασης και των ορίων της μονής του Κάτου Αϊ Γιώργη των Κρημνών, η οποία ήδη ολοκληρώθηκε και κατατέθηκε στο Πρωτοδικείο Ζακύνθου, ενώ, με το 1679/2020 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, διαπιστώθηκε ότι ο «πωλητής» δεν είχε ούτε ένα στρέμμα γης στην κατοχή του
Επομένως, όπως βλέπουμε, δεν ήταν όλα καλώς καμωμένα! Στις πιθανές, δε, αιτιάσεις ότι «η τοπική Εκκλησία στέκεται εμπόδιο στην ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου και των κατοίκων του», η απάντησή μας είναι κατηγορηματική: Η Εκκλησία της Ζακύνθου ουδέποτε αρνήθηκε να συζητήσει κάθε σοβαρή επενδυτική πρόταση ανάπτυξης για τη Ζάκυνθο και ευημερίας για τους Ζακυνθινούς. Το γνωρίζουν καλά όλοι οι συναρμόδιοι υπουργοί της κυβερνήσεως. Το πόσο σοβαρή, όμως, επενδυτική πρόταση υπήρξε αυτή της Pimana για το νησί μας, αποδεικνύεται από τα κάτωθι αδιαμφισβήτητα γεγονότα:
• Το 2015, όταν ξεκίνησε η έρευνα από τους οικονομικούς εισαγγελείς, η Pimana S.A. «εξαγοράστηκε» από την εταιρεία Al Rayyan Project Management, με έδρα το Κατάρ.
• Το 2020, όταν εκδόθηκε το 1679/2020 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, η Pimana S.A. μάζεψε άρον άρον φακέλους και γραφεία και σαλπάρισε για τις Παρθένους Νήσους.
• Από δημοσιεύματα αθηναϊκών εφημερίδων, με τίτλο «Πονοκέφαλος 18.000.000 ευρώ για τον εμίρη του Κατάρ» (27.12.2020) και «Ο εμίρης, ο καρμίρης και ο κακομοίρης» (27.1.2021), πληροφορήθηκε όλη η Ελλάδα ότι ο διευθύνων σύμβουλος της Pimana S.A. κατέθεσε αγωγή κατά του προέδρου της εταιρείας, επειδή, όπως ισχυρίζεται, του «έφαγε» 18.000.000 ευρώ.
Αυτοί, λοιπόν, ήταν οι πολυδιαφημιζόμενοι επενδυτές της Ζακύνθου και τα παραμύθια της Χαλιμάς, που οδήγησαν σε κακουργηματικές διώξεις όσους συνέπραξαν στη σύνταξη του επίμαχου συμβολαίου αγοραπωλησίας, όπως πολύ ορθώς περιγράψατε και εσείς, στο από 13.10.2020 άρθρο της εφημερίδας σας.
Ωστόσο, και ενώ αναμένουμε το νέο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, μετά την ολοκλήρωση της συμπληρωματικής ανακρίσεως από την ανακρίτρια Διαφθοράς (Νοέμβριος 2020), διαβάσαμε σε ΜΜΕ ότι μέσα στην περιουσία της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου των Κρημνών, πάνω από το «Ναυάγιο», εισβάλλουν μπουλντόζες, φτιάχνονται Ανώνυμες Εταιρείες, υπογράφονται προγραμματικές συμβάσεις, διανοίγονται νέοι δρόμοι κ.ά. εν αγνοία της τοπικής Εκκλησίας, του βουλευτή Ζακύνθου, του δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου.
Είναι τυχαίο το γεγονός και η χρονική συγκυρία; Γνωρίζει ο κ. πρωθυπουργός τα σχέδια του κ. Θεοχάρη, υπ. Τουρισμού, για τη σύσταση Α.Ε. εκμετάλλευσης του «Ναυαγίου»; Γνωρίζει ο κ. Αμυράς, υφ. Περιβάλλοντος, ότι τα στοιχεία της Προγραμματικής Σύμβασης με την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων (βλ. Τεχνική Εκθεση Δασαρχείου) είναι ψευδή;
Εν κατακλείδι, η τοπική Εκκλησία, ως θεματοφύλακας μιας παράδοσης πέντε και πλέον αιώνων στην περιοχή, έχει εκδηλώσει από πολύ νωρίς την πρόθεσή της να αξιοποιήσει την ευρύτερη έκταση γύρωθεν του κόλπου του «Ναυαγίου», με άξονα τα εκκλησιαστικά και πολιτιστικά μνημεία στο μοναστηριακό δάσος του Αγίου Γεωργίου.
Η Εκκλησία μας υπέβαλε εμπεριστατωμένη μελέτη αξιοποίησης της περιοχής του Πλατώματος στα υπουργεία Τουρισμού και Ανάπτυξης το 2019 και ανέθεσε σε εξειδικευμένη εταιρεία τις σχετικές οικονομοτεχνικές και περιβαλλοντικές μελέτες για ολόκληρη την έκταση. Αλλωστε, έχει πολλάκις δημοσιοποιηθεί στα τοπικά ΜΜΕ, η επιθυμία μας να συνεργαστούμε με όλους τους τοπικούς φορείς και την ελληνική πολιτεία.
Συνεπώς, η εμμονή του υπουργού Τουρισμού να μας αγνοεί και να προβαίνει αυθαίρετα, και εν μέσω ενός πολυετούς αλλά με αίσια έκβαση για εμάς δικαστικού αγώνα, στη δημιουργία Α.Ε. για την εκμετάλλευση της θαλάσσιας και χερσαίας περιοχής του «Ναυαγίου», με έδρα την Αθήνα και τη δυνατότητα εκμίσθωσης της περιοχής για 99 χρόνια σε οποιονδήποτε –παλαιό ή νέο– ενδιαφερόμενο, αποτελεί σαφή πρόκληση υφαρπαγής εκκλησιαστικής περιουσίας και πράξη εκδίκησης, η οποία αναμφίβολα θα οδηγήσει σε ρήξη.