Μεγάλη αίσθηση έκανε στην Τουρκιά μια δημόσια δήλωση ενός από τα πιο διακεκριμένα πρόσωπα στον χώρο της δικαιοσύνης, του Haşim Kılıç, ο οποίος ήταν και πρόεδρος του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου. Ο Haşim Kılıç με έντονο τρόπο που κατέπληξε κατήγγειλε την ισλαμική βία και τόνισε πως, «αν το Ισλάμ είναι έτσι και πρεσβεύει τέτοιες θέσεις τότε εγώ δεν μπορώ να είμαι μουσουλμάνος». Άλλα εκείνο που κατέπληξε περισσότερο το ακροατήριο του ήταν ότι κατήγγειλε με σφοδρότητα τις σφαγές των χριστιανών στην Συρία από τους ακραίους ισλαμιστές αντάρτες.
Την εντυπωσιακή αυτή δήλωση την έκανε ο Haşim Kılıç μιλώντας κατά την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους, στο πανεπιστήμιο Alparslan, στην πόλη Μους της ανατολικής Τουρκίας. Ο Haşim Kılıç προσκλήθηκε από το δημοτικό συμβούλιο της πόλης αυτής και στο αεροδρόμιο του επιφυλάχτηκε λαμπρή υποδοχή από όλους τους εκπροσώπους των κρατικών αρχών που τον συνόδευσαν στη αίθουσα του πανεπιστημίου όπου θα εκφωνούσε τον λόγο του. Εκεί, από το βήμα του πανεπιστημίου, ο πρόεδρος του Συνταγματικού Διδακτηρίου της Τουρκίας τόλμησε αυτό που δεν είχε κάνει μέχρι σήμερα κανένας στην γειτονική χώρα.
Κατήγγειλε με έντονο ύφος και με ένα λόγο καταπέλτη την βία του Ισλάμ, ιδιαίτερα στο εμφύλιο της Συρίας που μέχρι σήμερα έχει σωριάσει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Χαρακτηριστικό σημείο του λόγου του αναφερόμενος στον συριακό εμφύλιο, ήταν ότι δεν μπορεί μέσα σε μια χριστιανική εκκλησία όπου είχαν καταφύγει 80-100 πιστοί χριστιανοί για να γλυτώσουν από την φρίκη του πολέμου, η εκκλησία να παραδίδεται στην πυρά από τους ακραίους ισλαμιστές και όλοι οι χριστιανοί να βρουν τραγικό θάνατο. «Αυτό είναι το Ισλάμ που πιστεύουμε ;» αναρωτήθηκε δημόσια ο Haşim Kılıç.
Και συνέχισε, «Όπου και αν κοιτάξει κανείς σήμερα στον ισλαμικό κόσμο βλέπει παντού σκηνές φρίκης και βίας. Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ινδία, Ιράκ, Ιράν, Συρία, Αιγύπτιος, Τυνησία, Λιβύη και Αλγερία, είναι εστίες αιματηρών επεισοδίων με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς». Κάθε μέρα, τόνισε, βλέπουμε από την τηλεόραση σκηνές φρίκης, εκρήξεις βομβών σε κοινόχρηστους χώρους με δεκάδες θύματα. «Πως τα αποδέχεται όλα αυτά το Ισλάμ ; Πως μπορεί μια θρησκεία να είναι ταυτόσημη με όλη αυτή την βία ; Γιατί το Ισλάμ έχει εκθρέψει όλες αυτές τις βίαιες ομάδες που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να σφάζουν αθώους ανθρώπους ;». Τελειώνοντας τον εντυπωσιακό του λόγο του ο Haşim Kılıç ανέφερε με έμφαση ότι για όλα αυτά θα πρέπει να μετανοήσουμε και να ζητήσουμε συγγνώμη για όλη αυτή την βία του Ισλάμ. «Δεν μπορεί το Ισλάμ να ενστερνίζεται τέτοια φαινόμενα βίας και δεν μπορεί εν ονόματι του Ισλάμ να γίνονται όλες αυτές οι σφαγές. Αν είναι έτσι το Ισλάμ τότε… εγώ δεν είμαι μουσουλμάνος».
Πράγματι οι εντυπωσιακές αυτές δημόσιες τοποθετήσεις ενός επιφανούς της τουρκικής κοινωνίας είναι μια καταφανής ομολογία ότι δυστυχώς η θρησκεία αυτή, που σήμερα ακολουθείται από εκατομμύρια πιστούς, έχει εκθρέψει σε μεγάλο βαθμό μια φρικτή βία με εκατομμύρια θύματα. Δυστυχώς αυτή ακριβώς την τυφλή ισλαμική βία την έχει δοκιμάσει στο πετσί του και ο ελληνικός λαός με την φρικτή γενοκτονία των Ελλήνων χριστιανών της Μικράς Ασίας στις αρχές του εικοστού αιώνα. Ελπιδοφόρο θα ήταν αν με παρόμοιες δημόσιες ομολογίες η σημερινή Τουρκία οδηγηθεί και να αναγνωρίσει την βία και τα εγκλήματα της την εποχή εκείνη με τον αφανισμό των χριστιανών Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων και Αράβων της Μικράς Ασίας.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος